Extraño - Miranda!

Extraño tus pasiones desatadas

Tus ataques de locura cuando nadie lo esperaba

El reflejo de la luna en tus gafas espejadas

Lo imposible de tu amor

Pero también extraño tu llegada

Y el sabor a cigarillo que tu beso me dejaba

Enroscarnos y dormirnos con las sabanas mojadas

Cuando aparecía el sol

Lo que no se es lo que quiero

Lo vuelvo a hacer y me enveneno

Enloquecer es soledad es mi destino

Discúlpame si con esto te deprimo

Porque también extraño

Abandonarme al universo del engaño

Irnos de viaje y renovar nuestro vestuario

Y me hago cargo, nena te extraño pero no tanto

Extraño el paraíso de tu cara

Con los ojos achinados

La sonrisa desplegada

La melena despeinada

La actitud exagerada

El sonido de tu voz

Lo que no se es lo que quiero

Lo vuelvo a hacer y me enveneno

Enloquecer es soledad es mi destino

Discúlpame si con esto te deprimo

No soy cobarde ni valiente

Solo lo siento diferente

Contradecirme en mi discurso es mi fuerte

Aceptare lo que me tenga la suerte

Porque también extraño

Abandonarme al universo del engaño

Irnos de viaje y renovar nuestro vestuario

Y me hago cargo, nena te extraño pero no tanto.

Y ya no quiero provocar el

desencanto

Con tanta risa, con tanto llanto

Pero me muero por saber que estas pensando

Cuando la lluvia te esta mojando

También extraño… extraño…

Ohh extraño y me hago cargo nena te extraño

Pero no tanto pero no tanto

Ik mis je ontketende passies

Je waanzin toen niemand het had verwacht

De weerspiegeling van de maan in je spiegelglazen

Het onmogelijke van jouw liefde

Maar ik mis je komst ook

En de smaak van een sigaret die je kus me achterliet

Kruip op en val in slaap met natte lakens

toen de zon verscheen

Wat ik niet weet is wat ik wil

Ik doe het opnieuw en ik vergiftig mezelf

Gek worden is eenzaamheid is mijn lot

Excuseer me als dit je deprimeert

omdat ik ook mis

Geef mezelf over aan het universum van bedrog

Ga op reis en vernieuw onze garderobe

En ik neem het over, schat, ik mis je maar niet zo veel

Ik mis het paradijs van je gezicht

met vernauwde ogen

De weergegeven glimlach

verward haar

overdreven houding

Het geluid van je stem

Wat ik niet weet is wat ik wil

Ik doe het opnieuw en ik vergiftig mezelf

Gek worden is eenzaamheid is mijn lot

Excuseer me als dit je deprimeert

Ik ben niet laf of dapper

Ik voel me gewoon anders

Mezelf tegenspreken in mijn toespraak is mijn sterkste punt

Ik zal accepteren wat geluk voor mij is

omdat ik ook mis

Geef mezelf over aan het universum van bedrog

Ga op reis en vernieuw onze garderobe

En ik neem het over, schat, ik mis je maar niet zo veel.

En ik wil niet langer de . veroorzaken

ontgoocheling

Met zoveel gelach, met zoveel huilen

Maar ik ben doodsbang om te weten wat je denkt

Als de regen je nat maakt

Ook vreemd... vreemd...

Ohh ik mis en ik pas goed op schat, ik mis je

Maar niet zo veel maar niet zo veel