hogwallow - Mind Funk

Staring at the wall, twisted here beneath.

God, this can’t be my soul-stomped muddy feet.

Stabbed myself to hold you, do my sick dance burning.

Angry thoughts I can’t forget.

In my belly crawling, writhe into tomorrow.

Got to get something to rest.

Man inside my wall won’t leave me alone.

And so I’m like him, faceless poison man.

Spit in my reflection, cried where I was playing.

Learned to hate myself the best.

Spiral staircase wrecked where carpets breathe so mean.

No, please don’t let me go yet.

Said can hear it, it’s dying in me.

Looking so pretty, it used to be me.

Man climbs around my spine and I can’t find the door.

Angry room of hurt bother me no more.

Starend naar de muur, hier onder verwrongen.

God, dit kunnen mijn zielige modderige voeten niet zijn.

Ik stak mezelf neer om je vast te houden, doe mijn zieke dans brandend.

Boze gedachten die ik niet kan vergeten.

In mijn buik kruipend, kronkelen naar morgen.

Ik moet iets te rusten krijgen.

De man in mijn muur laat me niet met rust.

En dus ben ik zoals hij, gezichtsloze gifman.

Spuug in mijn reflectie, huilde waar ik aan het spelen was.

Ik heb geleerd mezelf het beste te haten.

Wenteltrap vernield waar tapijten zo gemeen ademen.

Nee, laat me alsjeblieft nog niet gaan.

Said kan het horen, het sterft in mij.

Ik zag er zo mooi uit, ik was het vroeger.

Man klimt om mijn rug en ik kan de deur niet vinden.

Boze kamer van pijn stoort me niet meer.