11 ton butterfly - Mind Funk

Butterfly die with me.

Skull in silver decoration.

Leave this glass in my toe, a symbol of my depression.

And now it’s pouring red from my smile, laughs from my veins,

I’ve left emptied before you.

And I can’t find anything to say, why you hung yourself before me.

I don’t think I’m coming home.

I made a mess of my bones

Something in my head gone wrong.

Pistol buried deep and cold.

You look so sad for me, a little taste of my frustration.

And as you scrape me from the floor, there ain’t no more confusion

About the way I feel, bite my tongue, eternity.

Dark runs so red the ocean.

Cracks your mind, turning to clay.

Lead snake slow in the river.

I don’t think I’m coming home.

I made a mess of my bones.

Something in my head gone wrong.

Pistol buried, now I hold not a thing.

Vlinder sterft met mij.

Schedel in zilveren decoratie.

Laat dit glas in mijn teen, een symbool van mijn depressie.

En nu vloeit het rood uit mijn glimlach, lacht uit mijn aderen,

Ik ben voor jou leeg vertrokken.

En ik kan niets vinden om te zeggen waarom je jezelf voor mij hebt opgehangen.

Ik denk niet dat ik thuiskom.

Ik heb een puinhoop gemaakt van mijn botten

Er is iets in mijn hoofd misgegaan.

Pistool diep en koud begraven.

Je ziet er zo verdrietig voor me uit, een klein voorproefje van mijn frustratie.

En terwijl je me van de vloer schraapt, is er geen verwarring meer

Over hoe ik me voel, op mijn tong bijten, de eeuwigheid.

Donker loopt zo rood de oceaan.

Breekt je geest en verandert in klei.

Loden slang langzaam in de rivier.

Ik denk niet dat ik thuiskom.

Ik heb een puinhoop gemaakt van mijn botten.

Er is iets in mijn hoofd misgegaan.

Pistool begraven, nu heb ik niets meer vast.