Terra Incognita - Miles Away

standing at the edge of a prisoners' island,

far down south where the wild things grow

life or death, it’s a fragile line in this rugged land

that we call home

the bluest blues you will ever see,

red tracks lead the way, white sands stretch for days

these whitewash dreams steal your hear away

stare into the sun as it makes its way ‘round,

rising from the hills with a fiery glow

shines bright across the plains, sinking to the depths

where the wild things swim

waves roll from all around, raw ocean swell

crashing on the rocks, the shallow banks, that guard

these shores from bay to bay

look to the sky, look to the sea, define the visions in front of me

look to the stars, back to the sea,

searching for answers might set us free

in this land we call our home

with the dirt that stains our skin, and the salt that fills our lungs

it’s the land I call my home

the dirt on my skin and the salt in my lungs,

give me strength, solace inside

look to the sky, look to the sea, all of this beauty

surrounds you and me

look to the stars, back to the sea, searching for answers

will set us free

it’s our island in the sun, this is our island in the sun

staande aan de rand van een gevangeneneiland,

ver in het zuiden waar de wilde dingen groeien

leven of dood, het is een fragiele lijn in dit ruige land

dat we thuis noemen

de blauwste blues die je ooit zult zien,

rode sporen wijzen de weg, witte zandstranden strekken zich dagenlang uit

deze whitewash-dromen stelen je gehoor weg

staar in de zon terwijl hij zijn weg baant,

oprijzend uit de heuvels met een vurige gloed

schijnt helder over de vlaktes, zinkend naar de diepte

waar de wilde dingen zwemmen

golven rollen van overal, ruwe oceaandeining

crashen op de rotsen, de ondiepe oevers, die bewaker

deze kusten van baai tot baai

kijk naar de lucht, kijk naar de zee, definieer de visioenen voor me

kijk naar de sterren, terug naar de zee,

zoeken naar antwoorden kan ons bevrijden

in dit land noemen we ons thuis

met het vuil dat onze huid bevlekt, en het zout dat onze longen vult

het is het land dat ik mijn thuis noem

het vuil op mijn huid en het zout in mijn longen,

geef me kracht, troost van binnen

kijk naar de lucht, kijk naar de zee, al deze schoonheid

omringt jou en mij

kijk naar de sterren, terug naar de zee, op zoek naar antwoorden

zal ons bevrijden

het is ons eiland in de zon, dit is ons eiland in de zon