Tam Nie Ma Mnie - Mikromusic

Tam nie rozbiera się kobiet z płaszczy

Ich białe dłonie głaszczą wnętrza kieszeni

Wzdychają potajemnie odnajdując tam

Pożółkłe bilety tramwajowe

Tam jest tak jak w pluszowym pokoju

Są zachwycone i obserwują wszystko

Ale zachowują powagę i krzywią usta

A na czołach kreślą grube zmarszczki

Tam nie ma mnie

Tam mężczyźni nie rozbierają kobiet

Chcą je wziąć owinięte w jedwab i wełnę

W tłoku ramion i dłoni nie mają okazji im tego wyznać

Więc zaciskają palce w pięści

Tam tylko granatowe dywany

Chłoną dźwięki i włosy strzepywane z ramion

Tam jest cicho i spokojnie, tam jest cicho i spokojnie

Tam kobiety śpią ubrane

Tam nie ma mnie

Daar worden vrouwen niet uit hun jassen uitgekleed

Hun witte handen strelen de binnenkant van de zakken

Ze zuchten heimelijk daar te vinden

Vergeelde tramkaartjes

Daar is het net als in een pluche kamer

Ze zijn dolblij en kijken naar alles

Maar ze houden hun ernst en buigen hun lippen

En er zijn dikke rimpels op het voorhoofd

ik ben er niet

Daar kleden mannen vrouwen niet uit

Ze willen ze meenemen, gewikkeld in zijde en wol

In de menigte van armen en handen hebben ze niet de kans om het aan hen toe te geven

Dus balden ze hun vingers tot vuisten

Alleen marineblauwe tapijten daar

Ze absorberen geluiden en haren die van hun schouders worden geschud

Het is daar stil en vredig, het is daar stil en vredig

Daar slapen de vrouwen gekleed

ik ben er niet