Krystyno - Mikromusic

Zmarnowanych tyle mięs, brokatów i ryżu

Który miał na włosach lśnić do białego świtu

Zimny bigos przeżarł się, wódka zagrzała

Tusz rozmazał szczere łzy ulgi i wstydu

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Bibuły pod sufitem schną, po oparach potu

Pań, co w kuchni boży dzień warzyły barszczu

Z balonów oddech zszedł ostatni, smutnie opadły

Na stoły, gdzie już muchy jedzą stosy krokietów

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będę twoją synową

Krystyno, nigdy nie będziesz moją teściową

Er is zoveel vlees, glitter en rijst verspild

Die tot het ochtendgloren op haar haar zou schijnen

De koude bigos was opgekauwd, de wodka was heet

De inkt besmeurde oprechte tranen van opluchting en schaamte

Krystyna, ik zal nooit je schoondochter zijn

Krystyna, ik zal nooit je schoondochter zijn

Vloeipapier onder het plafond droogt uit de zweetdampen

Dames, die op Gods dag borsjt in de keuken brouwden

De laatste adem verliet de ballonnen, het viel helaas

Voor tafels waar vliegen al stapels kroketten aan het eten zijn

Krystyna, ik zal nooit je schoondochter zijn

Krystyna, ik zal nooit je schoondochter zijn

Krystyna, ik zal nooit je schoondochter zijn

Krystyna, je zult nooit mijn schoonmoeder zijn