Закопай меня - MIKAYA

Не меняй меня, можно без хитрости

Я таким как был по сей день уже прожил,

А лучше закопай меня, может, что вырастет

Этот разговор мне, как ножик под кожей,

А лучше закопай меня

Закопай меня

Закопай меня

Закопай меня

Я тот, кто есть, малыш, меня не изменишь уже

Надеюсь, все же, не из тех, кто бросается с окон

Люблю хард-рок с алкоголем, куча разных клише

Я просто бабочка, что не может покинуть кокон

Яма подо мной стала бездонна

Ночь зовёт звуком твоего стона

Я — твой Рафаэль, ты — моя Мадонна

Весь мой мир держит одна колонна

Не меняй меня, можно без хитрости

Я таким как был по сей день уже прожил,

А лучше закопай меня, может, что вырастет

Этот разговор мне, как ножик под кожей,

А лучше закопай меня

Закопай меня

Закопай меня

Закопай меня

Просто заткнись и подойди, поцелуй меня

Дай меня сорвать с тебя одежду в последний раз

Бей, призирай, гони, ненавидь, критикуй меня,

Но обещай, что запомнишь теми, что были нас

Каждый день будто в стенах дурдома

Без диагноза или синдрома

Спит пилот, у диспетчера кома

Я самолёт, но без аэродрома

Не меняй меня, можно без хитрости

Я таким как был по сей день уже прожил,

А лучше закопай меня, может, что вырастет

Этот разговор мне, как ножик под кожей,

А лучше закопай меня

Закопай меня

Закопай меня

Закопай меня

Закопай меня

Verander me niet, dat kan zonder sluwheid

Ik heb al geleefd zoals ik was tot op de dag van vandaag,

En begraaf me maar, misschien zal het groeien

Dit gesprek is als een mes onder mijn huid

Begraaf me maar

begraaf me

begraaf me

begraaf me

Ik ben wie ik ben, schat, je kunt me niet al veranderen

Ik hoop niettemin niet een van degenen die uit de ramen rennen

Ik hou van hardrock met alcohol, veel verschillende clichés

Ik ben gewoon een vlinder die de cocon niet kan verlaten

De put onder mij werd bodemloos

De nacht roept met het geluid van je gekreun

Ik ben jouw Raphael, jij bent mijn Madonna

Mijn hele wereld wordt vastgehouden door één kolom

Verander me niet, dat kan zonder sluwheid

Ik heb al geleefd zoals ik was tot op de dag van vandaag,

En begraaf me maar, misschien zal het groeien

Dit gesprek is als een mes onder mijn huid

Begraaf me maar

begraaf me

begraaf me

begraaf me

Hou gewoon je mond en kom kus me

Laat me je kleren voor de laatste keer uittrekken

Klop, veracht, rijd, haat, bekritiseer me,

Maar beloof dat je je degenen zult herinneren die ons waren

Elke dag is als binnen de muren van een gekkenhuis

Geen diagnose of syndroom

De piloot slaapt, de coördinator is in coma

Ik ben een vliegtuig, maar zonder vliegveld

Verander me niet, dat kan zonder sluwheid

Ik heb al geleefd zoals ik was tot op de dag van vandaag,

En begraaf me maar, misschien zal het groeien

Dit gesprek is als een mes onder mijn huid

Begraaf me maar

begraaf me

begraaf me

begraaf me

begraaf me