Hate Train - Metallica

Hate is a train

That thunders aimless through my head

And hate is the fame

Chained to the wheel until I’m dead

Rage is a flame

Creates a touch to boil the seas

And rage is to blame

Forever sorry I shall be

And from a darkness I descend

Clenching a torch of sweet revenge

You took away tomorrow, still I stand

I ride into the sorrow, still I stand

You took away tomorrow, still I stand

Straight down into the sorrow, but still I stand

Wrath is the name

Branding suffer onto you

And wrath takes the shame

And holds me down until its through

And from a darkness I descend

Clenching a torch of sweet revenge

You took away tomorrow, still I stand

I ride into the sorrow, still I stand

You took away tomorrow, still I stand

I sink into the sorrow, but still I stand

And hate is a train

A beast awakened by your call

And hate is a train

A beast that never slows at all

And from a darkness I descend

Clenching a torch of sweet revenge

Burst into flame, the bitter end

And shake the gates of hell again

I’m left to drown in sorrow…

You took away tomorrow, still I stand

I ride into the sorrow, still I stand

You took away tomorrow, still I stand

You left me here with sorrow, still I stand

Haat is een trein

Dat dondert doelloos door mijn hoofd

En haat is de roem

Aan het stuur geketend tot ik dood ben

Woede is een vlam

Creëert een aanraking om de zeeën te koken

En woede is de schuld

Het spijt me voor altijd

En uit een duisternis daal ik af

Een fakkel van zoete wraak vastklemmen

Je nam morgen weg, nog steeds sta ik

Ik rijd het verdriet in, toch sta ik

Je nam morgen weg, nog steeds sta ik

Recht naar beneden in het verdriet, maar toch blijf ik staan

Toorn is de naam

Branding lijdt onder jou

En toorn neemt de schaamte over

En houdt me vast tot het door is

En uit een duisternis daal ik af

Een fakkel van zoete wraak vastklemmen

Je nam morgen weg, nog steeds sta ik

Ik rijd het verdriet in, toch sta ik

Je nam morgen weg, nog steeds sta ik

Ik zak weg in het verdriet, maar toch blijf ik staan

En haat is een trein

Een beest gewekt door je oproep

En haat is een trein

Een beest dat nooit vertraagt

En uit een duisternis daal ik af

Een fakkel van zoete wraak vastklemmen

In brand gestoken, het bittere einde

En schud opnieuw de poorten van de hel

Ik blijf achter in verdriet...

Je nam morgen weg, nog steeds sta ik

Ik rijd het verdriet in, toch sta ik

Je nam morgen weg, nog steeds sta ik

Je liet me hier met verdriet achter, nog steeds sta ik