Odara Elegbara - Metá Metá

Tanta beleza assim me assustou

Tanta beleza assim me ofendeu

Na boca sorriu voraz

O corpo esguio se impôs

Esse clarão ninguém vai suportar

Tanta beleza assim chega dói

Tanta beleza assim endoidou

Olho trincado de dor

Peito crispado sem ar

Esse trovão vai nos ensurdecer

Tanta beleza assim me feriu

Tanta beleza assim estancou

Todo desfecho cruel

Toda contenda findou

Esse tufão ninguém vai encarar

Tanta beleza assim revolveu

As águas turvas do ódio baixou

Sei que não posso ficar

Mas não adianta correr

Nesse vulcão é matar ou morrer

Odara, Odara Elegbara

Odara Elegbara

Zoveel schoonheid maakte me bang

Zoveel schoonheid beledigde me

In zijn mond glimlachte hij vraatzuchtig

Het slanke lichaam drong zichzelf op

Deze schittering zal niemand verdragen

Er komt zoveel schoonheid, het doet pijn

Zoveel schoonheid werd gek

Oog gebarsten van pijn

Krokante borst zonder lucht

Deze donder zal ons doof maken

Zoveel schoonheid dat het me pijn deed

Zoveel schoonheid is gestopt

Elke wrede uitkomst

Alle strijd is voorbij

Deze tyfoon zal niemand tegenkomen

Er draaide zoveel schoonheid

De troebele wateren van haat daalden neer

Ik weet dat ik niet kan blijven

Maar rennen heeft geen zin

In deze vulkaan is het doden of gedood worden

Odara, Odara Elegbara

Odara Elegbara