Agrafes - Mesparrow

Regarde ton cœur comme il est sec

Tu vois bien qu’il se lasse

Ce ballon qui titube et traîne à bout de bras, sa caillasse

Il laisse une marque au sol

Regardons de plus près

Ça ressemble à une silhouette qui tremble

Est-ce son âme ou bien son ombre?

Est-ce son âme ou bien son ombre

À coup d’agrafes il panse les blessures devenues crevasses

Le temps ne polis pas l'écorce mais l'érafle

À coup d’agrafes il panse les blessures devenues crevasses

Le temps ne polis pas l'écorce mais l'érafle

Il boit toutes le peines du monde

Regardons de plus près

Il tombe pour les paroles les plus sombres

Et se soule jusqu'à en crever

Combien de brunes, combien de blondes

Et te noyer pour de bon?

Combien de brunes combien de blondes pour te lasser?

À coup d’agrafes tu panses les blessures devenues crevasses

Le temps ne polis pas l'écorce mais l'érafle

À coup d’agrafes tu panses les blessures devenues crevasses

Le temps ne polis pas l'écorce mais l'érafle

Kijk naar je hart hoe droog het is

Je ziet dat hij moe wordt

Deze bal die wankelt en sleept op armlengte, zijn steen

Hij laat een teken achter op de grond

Laten we dat van dichterbij bekijken

Het ziet eruit als een trillend silhouet

Is het zijn ziel of zijn schaduw?

Is het zijn ziel of zijn schaduw?

Met nietjes verbindt hij de wonden die spleten zijn geworden

De tijd polijst de bast niet, maar krast hem

Met nietjes verbindt hij de wonden die spleten zijn geworden

De tijd polijst de bast niet, maar krast hem

Hij drinkt alle pijn van de wereld op

Laten we dat van dichterbij bekijken

Hij valt voor de donkerste woorden

En dronken worden tot de dood

Hoeveel brunettes, hoeveel blondines

En je voorgoed verdrinken?

Hoeveel brunettes hoeveel blondines vervelen zich?

Met nietjes verbind je de wonden die spleten zijn geworden

De tijd polijst de bast niet, maar krast hem

Met nietjes verbind je de wonden die spleten zijn geworden

De tijd polijst de bast niet, maar krast hem