Tuesday - Mesh

Woman of thirty seeing the sun

Packed up her suitcase started to run

Looking for someone looking for none

Pack up and drive away

It was her birthday Tuesday morning

Realisation gradually dawning

A man in a grey suit whispered 'I'm calling'

Pack up and drive away, away

Pack up and drive away

Woman of thirty, husband and kids

Chained like a dog she had to rid

No point in coping off came the lid

Pack up and drive away

Three thousand miles of honesty dreaming

Perfect imagery is a gleaming

No more shattered clouds were deeming

Pack up and drive away, away

Pack up and drive away

In her heart it wasn’t easy

Mumbled words and feeling dizzy

Reasons fight against excuses

Mothers have their ways and duties

Driving slowly she was losing

Dream was stirring only dozing

Eyelids awaken to the daytime

Just an illusion broken sunshine

Woman of thirty there’s no choice

I can’t hear your helpless voice

Vrouw van dertig die de zon ziet

Haar koffer ingepakt begon te rennen

Op zoek naar iemand die niemand zoekt

Inpakken en wegrijden

Dinsdagochtend was ze jarig

Geleidelijk daagt het besef

Een man in een grijs pak fluisterde 'ik bel'

Inpakken en wegrijden, weg

Inpakken en wegrijden

Vrouw van dertig, man en kinderen

Geketend als een hond die ze moest bevrijden

Het had geen zin om het hoofd te bieden, kwam het deksel

Inpakken en wegrijden

Drieduizend mijl eerlijk dromen

Perfecte beelden zijn een glimmende

Er waren geen verbrijzelde wolken meer te verwachten

Inpakken en wegrijden, weg

Inpakken en wegrijden

In haar hart was het niet gemakkelijk

Gemompelde woorden en duizelig

Redenen vechten tegen excuses

Moeders hebben hun manieren en plichten

Langzaam rijdend verloor ze

Droom roerde alleen maar in slaap

Oogleden worden wakker voor de dag

Gewoon een illusie gebroken zonneschijn

Vrouw van dertig er is geen keus

Ik kan je hulpeloze stem niet horen