On A Hand Of The Universe - Mental Home

Why we die leaving no trace, we’re fading

Turned our prayers to the sky

Hope we have till we take our last breath

Hope that dies with us gone

Day by day sand spills away

Leaving us less words to say

Water flows out of the lake

Leaving us less breaths to take

When a bird begins to cry

Swallowed by the autumn sky

Spin of thoughts will take me high

Now I’m gone and lost beyond the dusk…

Like endless flow souls pass the world

Dissolved like smoke

In crowns of trees I hear the breeze —

«You'll return again…»

If we could rule our joys and sorrows

If we could rule our lives

All our dreams, all we had grown inside

Ourselves would not be so vain

Why we live as if like we are forever

Burning fast to the end

Wish we are more than just dust that spills through

Hands of the Universe…

Waarom we sterven zonder een spoor achter te laten, we vervagen

Wend onze gebeden tot de hemel

Ik hoop dat we hebben tot we onze laatste adem uitblazen

Hoop dat die sterft met ons weg

Dag na dag valt zand weg

Zodat we minder woorden hoeven te zeggen

Er stroomt water uit het meer

Zodat we minder adem hoeven te halen

Wanneer een vogel begint te huilen

Opgeslokt door de herfstlucht

Spin van gedachten zal me high maken

Nu ben ik weg en verloren voorbij de schemering...

Als eindeloze stroom gaan zielen de wereld over

Opgelost als rook

In de kronen van bomen hoor ik de bries -

«Je komt weer terug…»

Als we onze vreugden en verdriet konden beheersen

Als we ons leven konden beheersen

Al onze dromen, alles wat we van binnen waren gegroeid

Wijzelf zouden niet zo ijdel zijn

Waarom we leven alsof we voor altijd zijn

Brandt snel tot het einde

Ik wou dat we meer zijn dan alleen stof dat er doorheen druppelt

Handen van het universum...