Christmas Mercy - Mental Home

Taste the sky, grip the snow in your hands

Suffering comes again… again…

So alone, like leaf on the wind in little world

Ask yourself «Where is my God ?»

Still alive, your skin on face’s like a stone

No one stands near your bed, you lay unmove

Darkness closes and dried lips feel the heat

Oh, my God, how much I repent…

Sun goes down, and never rised for seven years

Mist of night embraced your wheel chair

Think of past, and bitter piece seals your throat

Comprehend, it’s greatest sin you’ve made

Samael … Show me path, I feel my wings

Break the spell, in gasping snow I feel my love

Take my soul, I wanna return in this dirty world

But give me back… My heart…

Proef de lucht, grijp de sneeuw in je handen

Het lijden komt weer... nog een keer...

Zo alleen, als een blad in de wind in de kleine wereld

Vraag jezelf af "Waar is mijn God?"

Nog steeds in leven, je huid op het gezicht is als een steen

Niemand staat in de buurt van je bed, je ligt onbeweeglijk

De duisternis sluit zich en gedroogde lippen voelen de hitte

Oh, mijn God, hoeveel heb ik me bekeerd...

De zon gaat onder en is zeven jaar lang niet meer opgekomen

Mist van de nacht omhelsde je rolstoel

Denk aan het verleden en het bittere stuk verzegelt je keel

Begrijp, het is de grootste zonde die je hebt begaan

Samael … Toon me pad, ik voel mijn vleugels

Breek de betovering, in naar adem snakkende sneeuw voel ik mijn liefde

Neem mijn ziel, ik wil terugkeren in deze vuile wereld

Maar geef me terug... Mijn hart...