Le paradis artificiel - Mecano

Je maudis le jour où as franchi la frontière

Et comme une flèche tu es allée droit à mon cœur

De mes passions tu es devenue la première

J’ai vécu dépendant de ton amour trompeur

Tu m’as délivré de la douleur

Donnant à mon âme la paix intérieure

Dans me ténebrès s’ouvrit le ciel

D’un immense paradis artificiel

On te vend dans le recoins vides

Des impasses les plus sordides

De la grande ville

Comme dans tout amour le premier mois fut le meilleur

Mais très tôt, trop tôt s’est évanoui le plaisir

A ton seul nom s’avivait en moi le désir

Assouvi par le dard plein de poison destructeur

Contre la fièvre et les frissons

Dans l’eau glacée de la transpiration

Mille fois j’ai tenté de résister

Mille fois encore comme un fou je t’ai cherchée

Je t’ai trouvée dans les recoins vides

Des impasses les plus sordides

Je t’ai trouvée dans les recoins vides

Des impasses les plus sordides

De ma grande ville

Ik vervloek de dag dat je de grens overstak

En als een pijl ging je recht naar mijn hart

Van mijn passies werd jij de eerste

Ik leefde van je bedrieglijke liefde

Je hebt me van pijn verlost

Mijn ziel innerlijke rust geven

In mijn duisternis ging de lucht open

Van een immens kunstmatig paradijs

Wij verkopen u in lege hoeken

De meest smerige doodlopende wegen

Uit de grote stad

Zoals in alle liefde was de eerste maand de beste

Maar al snel, te snel vervaagde het plezier

Alleen al bij jouw naam, bewoog het verlangen in mij

Tevreden door de angel vol vernietigend gif

Voor koorts en koude rillingen

In het koude water van zweet

Duizend keer probeerde ik weerstand te bieden

Duizend keer weer als een gek heb ik naar je gezocht

Ik vond je in lege hoeken

De meest smerige doodlopende wegen

Ik vond je in lege hoeken

De meest smerige doodlopende wegen

Uit mijn grote stad