Ростки - MAXIFAM

Тёмная комната

Настоящее

Это просто новые мысли

Руки, чтобы донести

Ноги, чтобы дать дойти

Солнце, чтобы осветить мой путь

Сил не много

Вырастут ростки

Вырастут листочки

Воду не мути

Сил не много

Сердце бьётся в груди, того гляди — Выпрыгнет

Тело примет покой и всё закончится тут, нет выбора,

Но пока есть время, я буду в пути, я буду пылать как вечный огонь

Отсутствие сна, радость и боль я передам вам, оставлю здесь

Будем жить вечно!

Считай до ста, мы уже близко, пополняй список

Выход есть, он здесь, но здесь мест мало, кто правит балом?

Минимум слов, больше дел, так требует время

Оно бесконечно, создай что-то нечто бесподобное, вечное

Да, да, да!

Бери и метай остриём точно в цель

Именно здесь я найду себя или убью себя, мыслями внутренне сотни петель

Душат кого-то день изо дня, видимо зря я пришёл сюда

Ты думаешь — да, а я — нет, мы несём своё бремя

За подоконником мир, лёгкий доступ, так и достань

Далеко, сын, заметай след, поменяй стиль, но не перекисни

Tiki tiki tiki pom, tiki tiki, сон, вот так

Будь сам, не показывай лица, сэр

Секс слышан из-за бетонных стен, ман

Минимум, два стука для сердца, три — заляпанный детством мир

Мы видим мосты, видим ночами любимые сны

Чё ты там слышь?

Попытайся, поменяться, заниматься

Запачкать слог, рэп — это далеко не понт

Здесь кипит жизнь, это мой второй фронт

Да, это здесь!

Чё чё, чё-чё, чё

Любит от всех, семеро, MAXIFAM, догадайся

Здесь, здесь, как и там всё

Там, там, как и тут всё

Район номер четыре

Сыкпейт!

Руки, чтобы донести

Ноги, чтобы дать дойти

Солнце, чтобы осветить мой путь

Сил не много

Вырастут ростки

Вырастут листочки

Воду не мути

Сил не много

Степные псы, подранный бок микро

Битый поломанный слог

Некто из тьмы палит кровавым глазком

Зови меня Бруклинский кот

За выменем матери спрятал молочный свой рот

В сети был как Дон Корлеон, сынок

Какие нахуй стволы?

Встреча твоей спины с арматурным прутом

И ты вкуришь, что пальцы по клаве стучат хорошо

Пока спрятал пятак в тепло

На фланге кто?

Носитель нелепых усов

Обитель сожрёт, пардон, с говном

Город на букву У в подземке, но без метро

На скоростометрах гайцов застой

В гранёных стаканах за сто, на районе застрой

Так и живём, тут задымляем верх атмосферных слоёв

За правильность слов в почёт пацанов

За острый язык остриём под ребро

Делай вдох из пластмассовой тары с ведром

И башней качай под биток

Здесь те, кто знают в жёстком хип-хопе толк

Не сдулись, встречай чёткий headshot

Видимо в рэпе добро дал бог, но порвал мои кеды

В доблестном Комптоне уйма троп ими стоптано бегом

Стоплено сколько в ведре в том, поезд ушёл и в нём нервы

Что есть любовь в этих дебрях, женщины, рэп, моя дева

Санэпидемстанцию в рот нам, грязного текста обитель

Максимум — мастер над словом, минимум — мастер напиться

Такса с вокзала до дома (дома) в трёхкомнатную кому снова

Начать бы путь новый, будто барыга, аккаунт слить и уйти от погонов

Это мой сектор бедствий

Видимо стал ядовит стаф в виде метафор, эти блатные лишь в песнях

Хороший рэпер — депрессивный рэпер,

Но он падает с башни Останкино, на асфальте останки — вот и рэп весь

Een donkere kamer

Het heden

Het zijn gewoon nieuwe gedachten

handen te dragen

Benen om los te laten

Zon om mijn weg te verlichten

Niet veel kracht

Spruiten zullen groeien

Bladeren zullen groeien

Maak het water niet modderig

Niet veel kracht

Het hart klopt in de borst, kijk maar - het zal eruit springen

Het lichaam zal rust nemen en alles zal hier eindigen, er is geen keuze,

Maar zolang er tijd is, zal ik onderweg zijn, ik zal branden als een eeuwige vlam

Gebrek aan slaap, vreugde en pijn zal ik je geven, ga hier weg

We zullen voor altijd leven!

Tel tot honderd, we zijn dichtbij, voeg toe aan de lijst

Er is een uitweg, die is hier, maar er zijn hier maar weinig plaatsen, wie regeert de bal?

Een minimum aan woorden, meer daden, het kost tijd

Het is eindeloos, creëer iets onvergelijkbaars, eeuwigs

Ja ja ja!

Neem en gooi het punt recht op doel

Het is hier dat ik mezelf zal vinden of mezelf zal doden, met gedachten van binnen honderden lussen

Dag in dag uit iemand wurgen, blijkbaar tevergeefs ben ik hier gekomen

Je denkt - ja, maar ik - nee, wij dragen onze last

Achter de vensterbank is de wereld, gemakkelijke toegang, pak het gewoon

Ver weg, zoon, bedek het spoor, verander de stijl, maar verzuur niet

Tiki tiki tiki pom, tiki tiki, slaap, zo

Wees jezelf, laat je gezicht niet zien, meneer

Seks wordt gehoord van achter betonnen muren, man

Minstens twee slagen voor het hart, drie - een wereld bevlekt met kindertijd

We zien bruggen, we zien onze favoriete dromen 's nachts

Wat hoor je daar?

Probeer, verander, oefen

Vuile lettergreep, rap is verre van pronken

Het leven is hier in volle gang, dit is mijn tweede front

Ja, het is hier!

Wat wat wat wat

Liefs van iedereen, zeven, MAXIFAM, raad eens

Hier, hier, zoals al het andere

Daar, daar, zoals alles hier

Wijk nummer vier

Sikpeit!

handen te dragen

Benen om los te laten

Zon om mijn weg te verlichten

Niet veel kracht

Spruiten zullen groeien

Bladeren zullen groeien

Maak het water niet modderig

Niet veel kracht

Steppehonden, gewonde zijmicro

Gebroken gebroken lettergreep

Iemand uit de duisternis schiet met een bebloed oog

noem me de kat van Brooklyn

Hij verborg zijn melkachtige mond achter de uier van zijn moeder

Het netwerk was als Don Corleon, zoon

Wat zijn verdomme koffers?

Ontmoet je rug met een verstevigingsstaaf

En je rookt dat je vingers goed op de clave tikken

Terwijl ik de cent in de warmte verborg

Wie staat er op de flank?

Drager van een belachelijke snor

Het klooster zal verslinden, sorry, met stront

De stad met de letter U in de metro, maar zonder de metro

Stagnatie op snelheidsmeters van Gaytsov

In gefacetteerde glazen voor honderd, in het ontwikkelingsgebied

Dit is hoe we leven, hier roken we de bovenkant van de atmosferische lagen

Voor de juistheid van woorden ter ere van de jongens

Bij een scherpe tong een punt onder de rib

Adem uit een plastic container met een emmer

En zwaai de toren onder de speelbal

Hier zijn degenen die veel weten over harde hiphop

Laat je niet omver blazen, ontmoet een duidelijk headshot

Blijkbaar gaf God in rap goed, maar scheurde mijn sneakers

In het dappere Compton worden veel paden door hen vertrapt door te rennen

Hoeveel zit er in die emmer, de trein is vertrokken en er zitten zenuwen in

Wat is liefde in deze wildernis, vrouwen, rap, mijn meisje

Sanitair en epidemiologisch station in onze mond, vuile tekstverblijf

Het maximum is de meester van het woord, het minimum is de meester van het dronken worden

Teckel van het station naar het huis (thuis) naar de driekamercoma weer

Begin een nieuw pad, zoals een venter, voeg uw account samen en ga weg van schouderbanden

Dit is mijn rampsector

Blijkbaar is het personeel giftig geworden in de vorm van metaforen, deze dieven komen alleen voor in liedjes

Een goede rapper is een depressieve rapper

Maar hij valt van de Ostankino-toren, de overblijfselen liggen op het asfalt - dat is allemaal rap