Я Не Хочу Войны - Мастер

Стакан вина, дорога длинна, слезы не вытирай.

Судьба одна и нас она не приведет в рай.

Друзья стоят и прячут взгляд и гонят мысль одну:

Какой дурак, какой дурак тебя послал на войну.

Я не хочу, не хочу, не хочу войны

Еще вчера тебя война смешила как игра,

Но в твою жизнь вдруг ворвалась кровавая пора,

И ты уже понюхал смерть и гонишь мысль одну:

Какой дурак, какой дурак тебя послал на войну.

Я не хочу, не хочу, не хочу войны

А новый день бросает тень,

Но ты еще живой.

А рядом друг проснулся вдруг

С седою головой.

А где-то жизнь ручьем бежит

Ты гонишь мысль одну:

Какой дурак, какой дурак тебя послал на войну.

Een glas wijn, de weg is lang, veeg je tranen niet af.

Het lot is één en het zal ons niet naar het paradijs leiden.

Vrienden staan ​​en verbergen hun ogen en drijven één gedachte op:

Wat een dwaas, wat een dwaas heeft je naar de oorlog gestuurd.

Ik wil niet, wil niet, wil geen oorlog

Gisteren nog maakte de oorlog je aan het lachen als een spel,

Maar plotseling barstte er een bloedige tijd in je leven,

En je hebt de dood al gesnoven en jaagt één gedachte na:

Wat een dwaas, wat een dwaas heeft je naar de oorlog gestuurd.

Ik wil niet, wil niet, wil geen oorlog

En een nieuwe dag werpt een schaduw

Maar je leeft nog.

En naast een vriend werd plotseling wakker

Met een grijze kop.

En ergens stroomt het leven als een stroom

Je rijdt één gedachte:

Wat een dwaas, wat een dwaas heeft je naar de oorlog gestuurd.