33 Жизни - Мастер

Солнечным светом сердце сжег…

Так часто бывает — людям невдомек!

Все мы — чужие… Кто же здесь свой?

Ветер за спиной.

Тридцать три жизни вымолить мечтал,

Дали одну мне — спорить не стал,

Все эти жизни проживу в одной

С ветром за спиной…

Я ухожу от себя,

Я прихожу к себе,

Пыль отряхну с рукава

И снова — рассвет.

Вверх по спирали тугой,

Вниз по чащобе глухой,

Воля моя на износ,

Я жив все равно!

Что бы ни случилось со мною на земле,

В небе отраженье находит по весне…

Ненависть нахлынет, грозой полоснет,

Боль

любви вернет

тридцать три жизни,

тридцать три жизни…

Zonlicht brandde het hart...

Het gebeurt zo vaak - mensen zijn zich er niet van bewust!

We zijn allemaal vreemden... Wie is hier?

Wind achter.

Drieëndertig levens waarvan ik droomde te bedelen,

Ze gaven me er een - ik maakte geen ruzie,

Al deze levens zal ik in één leven

Met de wind in de rug...

ik ga zelf weg

ik kom tot mezelf

Ik schud het stof van mijn mouw

En opnieuw - dageraad.

De strakke spiraal op

Door het struikgewas doof,

Mijn wil is voor slijtage,

Ik leef toch!

Wat er ook met mij op aarde gebeurt,

Het vindt weerspiegeling in de lucht in de lente...

Haat zal toenemen, snijden met een onweersbui,

Pijn

liefde zal terugkeren

drieëndertig levens

drieëndertig levens...