Суд Идёт - Мастер

Мокрый асфальт.

Вечерний минор.

До входа в квартиру — пустой разговор,

Потом — кровь на стенах, из песни слова,

Мир пошатнулся, пот градом со лба.

Когда сочинялось, ты злой был, как черт,

Злость подсказала ритмический ход,

Все выдал, как есть, про жизнь и про смерть,

Они подхватили, не расслышав и треть.

Сердце вырвал,

Кто молчит — тот чист,

Слово камнем…

Вниз…

Суд идет — свет и тень — словно грим на лицах,

Суд идет — ты герой или же убийца,

Песню твою кто-то слушал всю ночь,

Дурея от звуков, он выбил окно,

«Сделай же это!»

— Ты кричал в микрофон,

Он понял не так, ты ведь пел о другом!

Сердце вырвал.

Кто молчит — тот чист.

Слово камнем

Тянет вниз.

Суд идет — свет и тень — словно грим на лицах,

Суд идет — ты герой или ты убийца.

Суд идет — гул шагов — полностью оправдан.

Вот и все!

Больше слов никаких не надо.

Nat asfalt.

Avond minor.

Voordat je het appartement binnengaat - een leeg gesprek,

Dan - bloed op de muren, van het lied van het woord,

De wereld wankelde, het zweet gutste van het voorhoofd.

Toen het werd gecomponeerd, was je zo slecht als de hel,

Woede veroorzaakte een ritmische beweging,

Hij gaf alles zoals het is, over leven en over dood,

Ze namen op zonder ook maar een derde te horen.

Het hart eruit gerukt

Wie zwijgt is puur

Woord steen...

Omlaag…

Het oordeel komt - licht en schaduw - zoals make-up op gezichten,

Het oordeel komt eraan - ben je een held of een moordenaar,

Iemand luisterde de hele nacht naar je lied,

Dwaas van de geluiden, brak hij het raam,

"Doe het!"

- Je schreeuwde in de microfoon,

Hij begreep het verkeerd, je zong over iets anders!

Het hart eruit gerukt.

Wie zwijgt is puur.

woord steen

Trekt naar beneden.

Het oordeel komt - licht en schaduw - zoals make-up op gezichten,

De rechtbank komt eraan - je bent een held of je bent een moordenaar.

De rechtbank komt eraan - het gerommel van stappen - is volkomen terecht.

Dat is alles!

Er zijn geen woorden meer nodig.