Сон - Мастер

Говорят, что у человека две души.

Во время сна одна душа не покидает тела и остается на земле, а вторая

отправляется бродить в заоблачных далях.

И связывает эти две души серебристая нить.

Оборвется она невзначай,

или враг перерубит ее острым мечом,

— не сможет вторая душа найти путь обратно на землю, останется в заоблачном

краю.

А первая душа человека тоскует в разлуке со своим бродячим двойником,

и человек умирает, не просыпаясь.

День, ночь — все равно

В царстве вечной тьмы,

Видеть солнце нам дано

Только с той стороны.

Век в век мой народ

В этом замке грез,

Призраки снов, всякий сумрачный сброд —

Кого дьявол занес.

Есть ход в этот мир,

Ты его нашел,

Ты не дух и не вампир,

Так зачем ты пришел?

Кто ты, человек?

Только плоть и кровь!

Бедный, заблудший, окончен твой век,

Свою душу готовь!

Нет на земле силы коварнее сна,

След во мгле свой теряешь,

Сто тысяч лет в замке таится она,

Сотни бед ты не знаешь, нет.

Ты знал этот путь,

Ты пришел сюда

Грезы вечности вдохнуть,

Заглянуть в никуда,

Но здесь все не так,

Здесь расклад иной.

Можно войти, но покинуть никак

Мир под черной луной.

По ночам души людей неслышно вылетают из дверей, чтобы встретиться и сразиться

со своими врагами.

Проигравшие этот бой души не возвращаются назад,

а покинутые ими тела обращаются в прах.

Ze zeggen dat een persoon twee zielen heeft.

Tijdens de slaap verlaat de ene ziel het lichaam niet en blijft op aarde, en de tweede

gaat dwalen in de hemelhoge afstanden.

En een zilveren draad verbindt deze twee zielen.

Ze breekt willekeurig af

of de vijand zal het met een scherp zwaard doorsnijden,

- de tweede ziel zal geen weg terug naar de aarde kunnen vinden, zal in het transcendentale blijven

kant.

En de eerste ziel van een persoon verlangt naar afgescheidenheid van zijn zwervende dubbelganger,

en een persoon sterft zonder wakker te worden.

Dag, nacht - het maakt niet uit

In het rijk van eeuwige duisternis,

We mogen de zon zien

Alleen van die kant.

Eeuw na eeuw mijn volk

In dit kasteel van dromen

Spoken van dromen, elk somber gepeupel -

Wie de duivel bracht.

Er is een weg naar deze wereld

Je hebt hem gevonden

Je bent geen geest of vampier,

Dus waarom ben je gekomen?

Wie ben jij man?

Alleen vlees en bloed!

Arm, misleid, je leeftijd is voorbij,

Bereid je ziel voor!

Er is geen macht op aarde die verraderlijker is dan slaap,

Je verliest je spoor in de duisternis,

Honderdduizend jaar heeft ze zich verstopt in het kasteel,

Honderden problemen die je niet kent, nee.

Je wist het op deze manier

Jij KWAM HIER

Adem de dromen van de eeuwigheid in

Kijk in het niets

Maar zo is het hier niet

Hier is de indeling anders.

Je mag naar binnen, maar niet weg

De wereld onder de zwarte maan.

'S Nachts vliegen de zielen van mensen stilletjes de deuren uit om elkaar te ontmoeten en te vechten

met je vijanden.

Zielen die deze strijd verliezen, komen niet terug,

en de lichamen die ze achterlaten veranderen in stof.