Охотники За Счастьем - Мастер

Эй, охотники за счастьем, пирамиды ждут!

Боги, что лишились власти, там нашли приют.

Ветры, что поют вам песни, тайны дней былых,

Сотни ядовитых бестий и теней немых.

Нет, нет, счастья нет!

Вас ждет столько бед!

Шаг, свет, боль и крик,

И смерть в тот же миг…

Звезды меркнут, сохнут реки, пусть бегут года,

Будет проклят тот навеки, кто войдет сюда.

Эй, грабители гробницы, надписи не лгут,

Пусть проклятие свершиться!

Пирамиды ждут!

Нет, нет, счастья нет!

Вас ждет столько бед!

Шаг, свет, боль и крик,

И смерть в тот же миг…

Бури песчаные, жгучее золото.

Солнце и карты не лгут,

Вы же отступники, древними прокляты,

Но пирамиды вас ждут.

Знай, песчаные просторы — только часть пути,

Мрак, ловушки, коридоры ждут вас впереди.

Чья застыла кровь на стенах?

Чей последний вздох

Прокатился по ступеням?

Из каких эпох?

Нет, нет, счастья нет!

Вас ждет столько бед!

Шаг, свет, боль и крик,

И смерть в тот же миг…

Вы, как те, кто шел пред вами много лет назад,

Здесь, наказаны богами, что так долго спят,

Спят, готовые проснуться, когда грянет срок,

Ждут, надеются вернуться, но их срок истек.

Нет, нет, счастья нет!

Вас ждет столько бед!

Шаг, свет, боль и крик,

И смерть в тот же миг…

Hé, gelukzoekers, de piramides wachten!

De goden die hun macht verloren, vonden daar beschutting.

De winden die liedjes voor je zingen, de geheimen van vervlogen tijden,

Honderden giftige beesten en stomme schaduwen.

Nee, nee, geen geluk!

Er staat je zoveel ellende te wachten!

Stap, licht, pijn en huilen,

En de dood op hetzelfde moment...

Sterren vervagen, rivieren drogen op, laten de jaren lopen,

Wie hier binnenkomt, zal voor altijd vervloekt zijn.

Hey grafrovers, de inscripties liegen niet

Laat de vloek geschieden!

De piramides wachten!

Nee, nee, geen geluk!

Er staat je zoveel ellende te wachten!

Stap, licht, pijn en huilen,

En de dood op hetzelfde moment...

Zandstormen, brandend goud.

De zon en de kaarten liegen niet

Jullie zijn afvalligen, vervloekt door de ouden,

Maar de piramides wachten op je.

Weet dat zandvlaktes slechts een deel van de weg zijn,

Duisternis, vallen, gangen wachten op je.

Wiens bloed is bevroren aan de muren?

Wiens laatste adem?

De trap opgerold?

Uit welke tijdperken?

Nee, nee, geen geluk!

Er staat je zoveel ellende te wachten!

Stap, licht, pijn en huilen,

En de dood op hetzelfde moment...

Jij, net als degenen die je vele jaren geleden voorgingen,

Hier, gestraft door de goden die zo lang slapen,

Ze slapen, klaar om wakker te worden als de tijd daar is,

Ze wachten, in de hoop terug te keren, maar hun deadline is verstreken.

Nee, nee, geen geluk!

Er staat je zoveel ellende te wachten!

Stap, licht, pijn en huilen,

En de dood op hetzelfde moment...