The Flood - Mason Jennings

I remember the day it came

Washed everything in a humbling blue

Highways and ferries the same

Drowned in the flood like the prayers we knew

I lost all track of my time

And some other current much faster than mine

It took down the trees by the river

Like advice that would never be given

I laid back down with my eyes closed

I let all my air out of my nose

I let all my dirt melt to glorious mud

Smiled for a while six feet under the flood

I couldn’t find my boots

The water was knee high

So I lay in my bed

Stared out my window at the dry sky

I woke up underneath

All that was humbled in blue

And realized I was more

More comfortable than my mother’s still

I laid back down with my eyes closed

I let all the air out of my nose

I let all my dirt melt to glorious mud

Smiled for a while six feet under the flood

Ik herinner me de dag dat het kwam

Alles gewassen in een nederig blauw

Snelwegen en veerboten hetzelfde

Verdronken in de vloed zoals de gebeden die we kenden

Ik ben mijn tijd helemaal kwijt

En een andere stroom veel sneller dan de mijne

Het heeft de bomen bij de rivier neergehaald

Zoals advies dat nooit zou worden gegeven

Ik ging weer liggen met mijn ogen dicht

Ik laat al mijn lucht uit mijn neus

Ik laat al mijn vuil smelten tot glorieuze modder

Glimlachte een tijdje onder de vloed

Ik kon mijn laarzen niet vinden

Het water stond kniehoog

Dus ik lag in mijn bed

Staarde uit mijn raam naar de droge lucht

Ik werd eronder wakker

Alles wat nederig was in het blauw

En realiseerde me dat ik meer was

Comfortabeler dan die van mijn moeder

Ik ging weer liggen met mijn ogen dicht

Ik laat alle lucht uit mijn neus

Ik laat al mijn vuil smelten tot glorieuze modder

Glimlachte een tijdje onder de vloed