Born of Anger - Fozzy, Marty Friedman

Winter’s breath feels so cold

Calling chaos from control

Depths of madness to unfold

As my inner demons feed

A battery that’s charged inside

Powering my redrum ride

Dr. Jeckyll quickly turns to Hyde

Now there’s no blood left to bleed

Born of anger

Blinded by the rage that burns in me

Born of anger

Driving me insane I can’t break free

Stare into my lifeless eyes

Feel the flames of hatred rise

Fueled by my accuser’s lies

I’m a man without redemption

On broken glass I walk alone

A bed of nails I call my home

Veins of ice and heart of stone

A tribute to aggression

Don’t waste your time to understand me

Psychoanalyze and pry just so you can brand me

I am the child of hope that has died

Twisting and turning with venom inside

From this world I am freed only then you will see

The monster you have made…

Of me

Solitude becomes my song

Silence slowly screams along

The choir’s chorus heard so strong

The symphony begins

An impulse sent straight to my brain

One false move against my grain

Violence erupts again

The madness always wins

De adem van de winter voelt zo koud aan

Chaos bellen vanuit controle

Diepten van waanzin om zich te ontvouwen

Terwijl mijn innerlijke demonen zich voeden

Een batterij die van binnen is opgeladen

Mijn rode rum rijden

Dr. Jeckyll wendt zich snel tot Hyde

Nu is er geen bloed meer om te bloeden

Geboren uit woede

Verblind door de woede die in mij brandt

Geboren uit woede

Ik word gek, ik kan me niet losmaken

Kijk in mijn levenloze ogen

Voel de vlammen van haat opkomen

Gevoed door de leugens van mijn aanklager

Ik ben een man zonder verlossing

Op gebroken glas loop ik alleen

Een spijkerbed dat ik mijn thuis noem

Aderen van ijs en hart van steen

Een eerbetoon aan agressie

Verspil geen tijd om me te begrijpen

Psychoanalyse en wrikken zodat je me kunt brandmerken

Ik ben het kind van de hoop dat is overleden

Draaien en draaien met gif erin

Van deze wereld ben ik verlost, alleen dan zul je zien

Het monster dat je hebt gemaakt...

Van mij

Eenzaamheid wordt mijn lied

Stilte schreeuwt langzaam mee

Het koor van het koor hoorde zo sterk

De symfonie begint

Een impuls rechtstreeks naar mijn brein gestuurd

Een valse zet tegen mijn                       

Geweld barst weer los

De waanzin wint altijd