Terminal Twilight - Martha and the Muffins

There’s a telephone ringing in an empty room

And car brakes squealing

Distant traffic, constant sighing

Far-off voices mumbling

Up above a jet plane droning

Dogs barking, pigeons moaning

Dishes rattling in a sink

A screen door slams

Someone’s laughing

Grasses being softly trampled

Heavy object dragged on gravel

Children screaming

My own heart beating

Fighting down the panic, panic, panic!

Shapeless silhouettes slipping

Just out of sight

Car headlights screaming

Inescapable light

Telephone voice droning

The words can’t be right

You were warm, even breathing

This Sunday last night

Lying formless faces

Turning away

Deaf lips fall silent

No words to say

If only they’d leave me

Perhaps you might stay

In my windowless room

Night turns to day

There’s a crack in my walls

And it looks just like you

Sometimes my sheets are the hills of Arabia

But someone always pulls them down again

Now I think I can hear you

An inaudible sigh

In the mirror I see you’re

Inbetweening by

And I reach out to touch you

This must be a lie

I call out your name

But there is no reply

Er gaat een telefoon in een lege kamer

En autoremmen piepen

Verre verkeer, constant zuchten

Verre stemmen mompelen

Boven een straalvliegtuig dreunt

Honden blaffen, duiven kreunen

Gerechten rammelen in een gootsteen

Een hordeur slaat dicht

Iemand lacht

Grassen die zachtjes worden vertrapt

Zwaar voorwerp op grind gesleept

schreeuwende kinderen

Mijn eigen hart klopt

Vechten tegen de paniek, paniek, paniek!

Vormeloze silhouetten die wegglijden

Net uit het zicht

Autokoplampen schreeuwen

Onontkoombaar licht

Telefonisch dreunen

De woorden kunnen niet kloppen

Je was warm, ademde zelfs

Deze zondag gisteravond

Liegen vormloze gezichten

Wegdraaien

Dove lippen vallen stil

Sprakeloos

Als ze me maar zouden verlaten

Misschien blijf je

In mijn kamer zonder ramen

De nacht verandert in dag

Er zit een barst in mijn muren

En hij lijkt op jou

Soms zijn mijn lakens de heuvels van Arabië

Maar altijd trekt iemand ze weer naar beneden

Nu denk ik dat ik je kan horen

Een onhoorbare zucht

In de spiegel zie ik dat je bent

Tussendoor

En ik neem contact met je op om je aan te raken

Dit moet een leugen zijn

Ik roep je naam

Maar er is geen antwoord