Дыхание - Марта

Белый парус по течению плывет

Ты увидел отражение мое

За тремя морями я на берегу

Незнакомой песней сердце разожгу

Этот свет небесный серебром горит

Разглядишь его хоть на краю земли

В синем море воет одинокий зверь

Я дышать устала без тебя, поверь…

Я устала дышать переливами нот

Я пыталась забыть все, что помню о них

Я устала дышать, только время не ждет

Я хочу задыхаться в объятьях твоих

Я устала дышать, мой свободный полет

Полон резких зигзагов и линий прямых

Я устала дышать, перекрой кислород

Я хочу задыхаться в объятьях твоих

Твоего коснулась сердца струнами

На песке писала песню рунами,

Но на сердце вьюга и седой туман

И волною смыло песню в океан

Я устала дышать переливами нот

Я пыталась забыть все, что помню о них

Я устала дышать, только время не ждет

Я хочу задыхаться в объятьях твоих

Я устала дышать, мой свободный полет

Полон резких зигзагов и линий прямых

Я устала дышать, перекрой кислород

Я хочу задыхаться…

Het witte zeil drijft met de stroom mee

Je zag mijn spiegelbeeld

Voorbij de drie zeeën ben ik aan de kust

Met een onbekend lied zal ik mijn hart ontsteken

Dit hemelse licht brandt met zilver

Je kunt het zelfs aan de rand van de aarde zien

In de blauwe zee huilt een eenzaam beest

Ik ben het beu om zonder jou te ademen, geloof me...

Ik ben het beu om de overvloed aan noten in te ademen

Ik probeerde alles te vergeten wat ik me van hen herinner

Ik ben het ademen moe, alleen de tijd wacht niet

Ik wil stikken in je armen

Ik ben moe van het ademen, mijn vrije vlucht

Vol scherpe zigzaglijnen en rechte lijnen

Ik ben het ademen moe, sluit de zuurstof af

Ik wil stikken in je armen

Ik raakte je hart met snaren

Op het zand schreef ze een lied met runen,

Maar in het hart van een sneeuwstorm en grijze mist

En de golf spoelde het lied weg in de oceaan

Ik ben het beu om de overvloed aan noten in te ademen

Ik probeerde alles te vergeten wat ik me van hen herinner

Ik ben het ademen moe, alleen de tijd wacht niet

Ik wil stikken in je armen

Ik ben moe van het ademen, mijn vrije vlucht

Vol scherpe zigzaglijnen en rechte lijnen

Ik ben het ademen moe, sluit de zuurstof af

ik wil stikken...