The Surrey With the Fringe On the Top - Marlene Dietrich

…Der Bach singt unter dem Eise

ich schmieg mich an dich

und ich fühle dass du

das Ziel bist am Ende der Reise.

Weisse Flocken weben den Schleier

kalte Winde weben vom Weiher

doch in Herzen brennt mir ein Feuer

weil ich dich nur sehe

in dem Schlitten mit den Schellen

und dem Tal tief in Schnee.

Du bist mir nah

und du lächelst mir zu

doch ich, ich weine ganze leise.

Ich halte dich nicht

denn ich fühle dass du

schon denkst ans Ende der Reise.

Traurig schreien im Dunkel die Raben.

Lass den Schimmel langsamer traben.

Lass die Illusion mich doch haben

dass ich dich noch sehe

in dem Schlitten mit den Schellen

und im Tal, tief im Schnee.

...De beek zingt onder het ijs

ik kruip tegen je aan

en ik voel dat jij

het doel is aan het einde van de reis.

Witte vlokken weven de sluier

koude wind weven uit de vijver

maar een vuur brandt in mijn hart

omdat ik jou alleen zie

in het rijtuig met de bellen

en de vallei diep in de sneeuw.

je bent dicht bij mij

en je lacht naar me

maar ik, ik huil zachtjes.

Ik hou je niet vast

omdat ik voel dat je

al aan het einde van de reis denken.

De raven huilen droevig in het donker.

Laat het paard langzamer draven.

Laat de illusie mij hebben

dat ik je nog steeds zie

in het rijtuig met de bellen

en in het dal, diep in de sneeuw.