Auf Der Mundharmonika - Marlene Dietrich

Später, später bleibt vom Wagen

Nicht einmal die Wagenspur

Niemand, niemand wird dann fragen,

Wer in diesem Wagen fuhr.

Alle Worte, die wir sagen,

Rauschen dann die Bäume nur,

Und das Lied, das uns erklungen

Auf der Mundharmonika,

Wird dereinst vom Wind gesungen

Und heißt nur noch Lalala.

Alte Wege, die wir wandern,

Werden neue Wege sein,

Unser Denkmal ist den andern

Dann ein Kilometerstein.

Deutschland, Frankreich, Friesland, Flandern,

Singend ziehen dann sie dort ein,

Und das Lied, das uns erklungen

Auf der Mundharmonika,

Wird dereinst vom Wind gesungen

Und heißt nur noch Lalala.

Singt einmal ein andrer Sänger

Den Verliebten zart ins Ohr,

Sitzen die wohl auch nicht enger

Als wir saßen längst zuvor

Doch dann kümmerts uns nicht länger,

Wer an wen sein Herz verlor

Und das Lied, das uns erklungen

Auf der Mundharmonika,

Wird dereinst vom Wind gesungen

Und heißt nur noch Lalala.

Later, later blijft van de wagen

Zelfs de wagenbaan niet

Niemand, niemand zal het dan vragen

Wie reed er in deze auto.

alle woorden die we zeggen

Dan ritselen de bomen gewoon

En het liedje dat voor ons klonk

op de mondharmonica,

Zal op een dag gezongen worden door de wind

En net Lalala gebeld.

Oude manieren waarop we lopen

zullen nieuwe manieren zijn

Ons monument is voor anderen

Dan een mijlpaal.

Duitsland, Frankrijk, Friesland, Vlaanderen,

Zingen gaan ze daar naar binnen,

En het liedje dat voor ons klonk

op de mondharmonica,

Zal op een dag gezongen worden door de wind

En net Lalala gebeld.

Een andere zanger zingt

zachtjes in het oor van de verliefden,

Ze zitten vast ook niet te strak

Zoals we lang geleden zaten

Maar dan maakt het ons niet meer uit

Wie verloor zijn hart aan wie?

En het liedje dat voor ons klonk

op de mondharmonica,

Zal op een dag gezongen worden door de wind

En net Lalala gebeld.