Another Old Soldier - Mark Collie

he was haggard and gray, and he walked with a limp

he’d have him a smoke, and he’d take him a sip

born in the summer of twenty-four, son of a veteran of the first world war

he entered the service in forty-one,

and he didn’t come home till the fighting was done

wearing a silver star on his chest,

damn proud to say he was one of the best

twenty-one guns, the stars, the stripes

an eye full of tears, and a heart full of pride

when you hear that distant bugle play

another old soldier fades away

another old soldier fades away

he took a bullet in the hip, outside in Nam.

he was back in the field by fifty-one

said Douglass Macarthur, was a man among men

and Harry s.

Truman, was a horses end

still he never questioned, his uncle Sam

when they sent him in, to Vietnam

they brought him home in seventy-three

on a hundred percent, disability

twenty-one guns, the stars, the stripes

an eye full of tears, and a heart full of pride

when you hear that distant bugle play

another old soldier fades away

another old soldier fades away

he loved this country, with all of his might

right up until the day he died

in a crowded ward at the local V.A.

another old soldier fades away

twenty-one guns, the stars, the stripes

an eye full of tears, and a heart full of pride

when you hear that distant bugle play

another old soldier fades away

another old soldier fades away

hij was verwilderd en grijs, en hij liep mank

hij zou hem een ​​sigaret laten roken, en hij zou hem een ​​slok nemen

geboren in de zomer van vierentwintig, zoon van een veteraan van de Eerste Wereldoorlog

hij trad in dienst in eenenveertig,

en hij kwam pas thuis als de gevechten voorbij waren

met een zilveren ster op zijn borst,

verdomd trots om te zeggen dat hij een van de beste was

eenentwintig geweren, de sterren, de strepen

een oog vol tranen en een hart vol trots

wanneer je die verre bugel hoort spelen

weer een oude soldaat verdwijnt

weer een oude soldaat verdwijnt

hij nam een ​​kogel in de heup, buiten in Nam.

hij was om eenenvijftig terug in het veld

zei Douglass Macarthur, was een man onder de mensen

en Harry's.

Truman, was een paardeneinde

toch heeft hij nooit ondervraagd, zijn oom Sam

toen ze hem naar Vietnam stuurden

ze brachten hem thuis in drieënzeventig

op honderd procent invaliditeit

eenentwintig geweren, de sterren, de strepen

een oog vol tranen en een hart vol trots

wanneer je die verre bugel hoort spelen

weer een oude soldaat verdwijnt

weer een oude soldaat verdwijnt

hij hield van dit land, met al zijn macht

tot de dag dat hij stierf

in een drukke zaal bij de plaatselijke V.A.

weer een oude soldaat verdwijnt

eenentwintig geweren, de sterren, de strepen

een oog vol tranen en een hart vol trots

wanneer je die verre bugel hoort spelen

weer een oude soldaat verdwijnt

weer een oude soldaat verdwijnt