Летела гагара - Марина Капуро, Ансамбль Яблоко

Летела гагара, летела гагара на вешней заре,

Летела гагара с морского утеса над тундрой сырой,

А там на болотах, а там на болотах брусника цвела,

А там на болотах дымились туманы, олени паслись.

Летела гагара, кричала гагара, махала крылом,

Летела гагара над мохом зеленым, над синей водой,

Дымились болота, дымились болота на теплой заре,

Дымились болота, туманились травы, брусника цвела.

Кричала гагара, кричала гагара над крышей моей,

Кричала гагара, что солнце проснулось, что море поет,

Что солнце проснулось, что месяц гуляет, как юный олень,

Что месяц гуляет, что море сияет, что милый мой ждет.

De duiker vloog, de duiker vloog bij het ochtendgloren,

De duiker vloog van de zeeklip over de vochtige toendra,

En daar in de moerassen, en daar in de moerassen bloeiden bosbessen,

En daar rookte mist in de moerassen, graasde herten.

Een duiker vloog, een duiker schreeuwde, klapperde met zijn vleugels,

De duiker vloog over het groene mos, over het blauwe water,

De moerassen rookten, de moerassen rookten bij de warme dageraad,

De moerassen rookten, de grassen waren mistig, de bosbessen bloeiden.

De gek schreeuwde, de gek schreeuwde over mijn dak,

De gek schreeuwde dat de zon wakker werd, dat de zee zingt,

Dat de zon is ontwaakt, dat de maan loopt als een jong hert,

Dat de maand loopt, dat de zee schijnt, dat mijn liefste wacht.