Nuestra Confesion - Marco Antonio Solis

Ha sido el tiempo el que nos diera la razon

Lo nuestro no era, lo que creimos

Y aunque en el fondo buena fue nuestra intención

Sinceramente, nos confundimos

Sabia que tarde o temprano iba a pasar

No lo podemos ocultar, de ningun modo

Y aunque nos cueste lo tenemos que admitir

Por nuestro bien y porvenir

Dejemos todo

Y me da miedo

Me da temor decir adios yo no lo niego

Pero tambien quedarme creeme que no puedo

Que mas quisiera

Que mas quisiera

Tener conmigo lo que mas feliz te hiciera

Reconozcamos, ya no hay pasion en esos besos que nos damos

Y es de nosotros justo de quien nunca hablamos

Duele decirlo despues de tanto

Pero este llanto es nuestra triste confesión

Het is tijd geweest die ons de reden gaf

De onze was niet, wat we geloofden

En hoewel het diep van binnen onze bedoeling was

eerlijk gezegd raakten we in de war

Ik wist dat het vroeg of laat zou gebeuren

We kunnen het niet verbergen, op geen enkele manier

En hoewel het ons wat kost, moeten we het toegeven

Voor ons welzijn en de toekomst

laten we alles achterlaten

En het maakt me bang

Ik ben bang om afscheid te nemen, ik ontken het niet

Maar blijf ook, geloof me dat kan ik niet

Wat wil je nog meer?

Wat wil je nog meer?

Als je bij me hebt wat je gelukkiger zou maken

Laten we erkennen, er zit geen passie meer in die kussen die we elkaar geven

En wij zijn het alleen waar we het nooit over hebben

Het doet pijn om het na zoveel te zeggen

Maar deze kreet is onze droevige bekentenis