En El Mismo Tren - Marco Antonio Solis

Que tristeza hay en lo ojos de esa chica…

Casi el llanto nunca puede contener…

Mil preguntas en el aire

Y no se explica…

Como esto le tenia que suceder…

Ayudame señor… se dice en su interior

Que nunca el rencor mi pecho guarde…

Le entregó todo su ser a un cobarde

Que se ha ido pues no supo responder…

Dile…

Como quisiera alguna vez…

Dile…

Pintarle otra ilusion…

Decirle que hay en mi

Comprensión para su corazon

Dile.

Pues cada vez que la veo llorar

Me parte a mi tambien.

Yo siempre la he de amar…

Pues en su caminar…

Voy en el mismo Tren…

Como entrar en aquel pequeño

Que corre a sus brazos

Y que sienta asi mi calor…

Como quisiera de tres pincelazos

Pintar su mundo de otro color

Que me encuentre su mirada

Y descubra lo que siento…

Y que sepa que no hay nada

Que se pierda en el intento…

Hoe verdrietig is er in de ogen van dat meisje...

Bijna huilen kan nooit bevatten...

Duizend vragen in de lucht

En het wordt niet uitgelegd...

Hoe moest dit gebeuren...

Help me meneer ... zegt hij in zichzelf

Moge de wrok nooit mijn borst houden...

Hij gaf zijn hele wezen aan een lafaard

Dat hij is vertrokken omdat hij niet wist hoe hij moest reageren...

Vertel het hem…

Hoe ik wou dat ik ooit...

Vertel het hem…

Schilder nog een illusie...

Vertel hem wat er in mij zit

Begrip voor je hart

Vertel het hem.

Nou elke keer als ik haar zie huilen

Het breekt mij ook.

Ik zal altijd van haar houden...

Nou ja, op zijn wandeling...

Ik zit in dezelfde trein...

Hoe kom je in dat kleine?

wie rent in zijn armen

En dat mijn warmte zo voelt...

Zoals ik zou willen met drie slagen

Verf je wereld een andere kleur

Moge je blik me vinden

En ontdek wat ik voel...

En laat hem weten dat er niets is

Laat hem verdwalen in de poging...