Sensing the New Orbit - Mar De Grises

She tried to evaporate yet not to disappear,

She believed she knew it all

But she forgot with a bitter sip of time.

I know I can find within you that stardust

Of an almost perfect infinite galaxy.

But…

Have you ever tried to orbit around emotion,

In absence of gravity?

Have you ever tried to look forward,

With eyes like mirrors?

Noise and light will not change,

Standing there in that constant rain of sand

You will die upright

Carved by the storm.

There’s electricity no more,

Guilty calm, thirstless calm,

What do you expect from time?

A great inspiration

For a small job.

I can still feel the smooth ablaze

Of your telekinetic eyes.

Ze probeerde te verdampen maar niet te verdwijnen,

Ze dacht dat ze alles wist

Maar ze vergat het met een bitter slokje van de tijd.

Ik weet dat ik dat sterrenstof in jou kan vinden

Van een bijna perfect oneindig sterrenstelsel.

Maar…

Heb je ooit geprobeerd om rond emoties te draaien,

Bij afwezigheid van zwaartekracht?

Heb je ooit geprobeerd vooruit te kijken,

Met ogen als spiegels?

Lawaai en licht zullen niet veranderen,

Staande daar in die constante regen van zand

Je zult rechtop sterven

Gesneden door de storm.

Er is geen elektriciteit meer,

Schuldige kalmte, dorstloze kalmte,

Wat verwacht je van tijd?

Een geweldige inspiratie

Voor een kleine klus.

Ik voel de gladde vlammen nog steeds

Van je telekinetische ogen.