El Otro - Mar De Grises

Se encierra en mis manos rotas

Se desliza quejumbroso

Y desoja en un recuerdo

(Yo) anonadado en pausas de memoria

Y condenado a llantos sin dioses

Escucho los gemidos

Que desfallecen en la niebla

(Él) Cabizbajo abre el cielo

Con viento enclenque y harapiento

Apaga una a una las estrellas sucias

Y despierta a los sueños

Para que vivan en silencio

(Yo) grito un grito enfermo

Un grito solo

Encerrado…

En un constante ahora o nunca

En un hoy día de hace tiempo

(Él) se acurruca en crepúsculos sin sueño

Y encerrado en aires asfixiados

Camina sin rumbo

…vive sin sorpresa

Y (Yo) no puedo cambiar la monotonía

De una tarde sin riesgo…

De mil noches sin descanso

De una vida sin fuego!

Het sluit zichzelf op in mijn gebroken handen

Hij glijdt klagend

En laat in een herinnering

(I) verbijsterd in pauzes van het geheugen

En veroordeeld tot tranen zonder goden

ik hoor het gekreun

die flauwvallen in de mist

(Hij) hoofd naar beneden opent de hemel

Met zwakke en rafelige wind

Zet de vuile sterren één voor één uit

En wakker worden met dromen

Zodat ze in stilte leven

(I) schreeuw een zieke kreet

een enkele kreet

Op slot…

Op een constante nu of nooit

Op een dag lang geleden

(Hij) krult zich op in slapeloze schemering

En opgesloten in verstikte lucht

doelloos lopen

…leef zonder verrassing

En (ik) kan de eentonigheid niet veranderen

Van een middag zonder risico…

Van duizend nachten zonder rust

Van een leven zonder vuur!