Al Final de un Día - Mar de Copas

cómo los recuerdos vagan sobre el cristal

de mis ojos secos, de mi soledad

cómo no te marchas de mi sangre, vida

cómo no te ocultas, cómo no te vas

cómo la marea de tu pelo ondular

vuelve a mí con fuerza, vuelve sin parar

cómo es que tu amor se ha marchado ya

cómo vivo yo

galopando, galopando

en la orilla del mar

soy un jinete al viento,

una tarde invernal

ya nunca ver a mi espalda el sol caer

lejos, muy lejos de aquí,

al final de un día

desmontaré cuando encuentre

en el mar la huella

que tu beso dejó

para desaparecer

cómo es que tu boca besa en otra boca

cómo es que tus labios aun los tengo yo

presos de una cárcel de imaginación

presos de algún sueño que nunca pasó

cómo es que mi mano osó decirte adiós

cómo es que tu cuerpo nunca se marchó

cómo es que te veo si morimos los dos

cómo vivo yo

hoe herinneringen dwalen op het glas

van mijn droge ogen, van mijn eenzaamheid

hoe verlaat je mijn bloed, leven niet

hoe verstop je je niet, hoe ga je niet weg

hoe het getij van je haar golft

kom sterk bij me terug, kom terug zonder te stoppen

hoe komt het dat je liefde al weg is

hoe leef ik

galopperen, galopperen

aan de kust

Ik ben een rijder in de wind

een wintermiddag

Ik zal de zon nooit achter mijn rug zien vallen

ver, ver weg van hier,

aan het eind van een dag

ik zal demonteren als ik vind

in de zee de voetafdruk

dat je kus vertrokken is

verdwijnen

hoe komt het dat je mond een andere mond kust

Hoe komt het dat ik nog steeds je lippen heb

gevangenen van een gevangenis van verbeelding

gevangenen van een droom die nooit is uitgekomen

hoe komt het dat mijn hand het aandurfde om afscheid van je te nemen

hoe komt het dat je lichaam nooit is weggegaan

Hoe komt het dat ik je zie als we allebei sterven

hoe leef ik