Muse Clio - Manuscript Alli, Yofu

Твоя комната лишь уши, в ней мы, веский пепел

Пускай танцуют души, их очаг северный ветер

Отрезки времени кусают меня в сердце, этим

Я провод в сговоре с микро, поставьте местным fakeам

Твоя комната лишь уши, в ней мы, веский пепел

Пускай танцуют души, их очаг северный ветер

Отрезки времени кусают меня в сердце, этим, (я)

Я провод в сговоре с микро, поставьте местным fakeам

Испейте града от Петра, устав стаи всем Меккам

На лирику снасть глубока, облик пера искра

От лика, вином с неба мытым

Шепотом быта от бита, соль в порез сладкого ига

Дальше толкнуть, подскажи как?

Я не хотел прощай, из-под полы скала

Ее симфонию сонат, кличет центром орбита

Зубы поэтому замок, аминь, пали молитва

Восемь один и два на семь, структура алгоритма

Цикличностями мира, на сто шестнадцать делима

Босоте шмаль sativa, бездарным шваль, сатира

Бродячим фокусникам фарта в кармане транжира

Весь underground вечен, как исповедь Alladina

В переплете плетки стынут, за запятыми имя

За заклинаниями истина, пускай им снится

Euphuism колесница, как скоростью звука мчится

Напой Нева столица, за отчизну поэтизма,

А то повисла призма, у пернатого артиста

Плевать охотно, но и похоть, ливень устал литься

Голос свободы небылица, или не припомнится

Или пылится, помню, что порой сложно опомнится

Надо бы снять пароль и после подув, успокоиться

И не глаголица совсем, но тут палят Эдем

На память чертям вечный тлен, огнем babylonских систем

Немой народ больных колен, с бельмом в очах, лелеет плен

Твоя комната лишь уши, в ней мы, веский пепел

Пускай танцуют души, их очаг северный ветер

Отрезки времени кусают меня в сердце, этим

Я провод в сговоре с микро, поставьте местным fakeам

Твоя комната лишь уши, в ней мы, веский пепел

Пускай танцуют души, их очаг северный ветер

Отрезки времени кусают меня в сердце, этим

Я провод в сговоре с микро, поставьте местным fakeам

И в этом доме стало тихо, мне не до свиданий

Меня съедали изнутри, мои рыбы, пираньи

Верь, в глазах мой страх, разнесут твои молитвы

Пятые сутки без воды, алкогольные пытки

Серые будни, стало людно, услышал стук в двери

Глядел в глазок, а там все так же, проклятая темень

Все исчезли, дома пропали, но не стены

Все чёрные аптеки, знали дырявые вены

Я слышал голос небес, ангел и бес

Мой револьвер дышал в висок, крутил

Поле чудес, выжимал педаль в полы

Набирал обороты, так резко всех забыл

Что все пролетел повороты

Я не надеялся я знал, я не имею права

Судить те карие глаза, что меня колдовала

Я утопал в этой рутине, все глубже и глубже

Ты не поверишь брат, та глубина точно не лужи

И вдруг ударил, мертвый пульс мои куранты встали

Я видел белый коридор, таких в снах не видали

Голос сказал, давай назад, ты знаешь, что не время

Передавай своим друзьям, чтоб не ныряли в темень

Весь этот грязный быт районов, спидов, алкоголев

Лишь приведут в тупик, а там лишь сброд серых изгоев

Давай берись за ум, слова те шептали мне в спину

Глаза мои тут же открылись и сердце забилось

Твоя комната лишь уши, в ней мы, веский пепел

Пускай танцуют души, их очаг северный ветер

Отрезки времени кусают меня в сердце, этим

Я провод в сговоре с микро, поставьте местным fakeам

Твоя комната лишь уши, в ней мы, веский пепел

Пускай танцуют души, их очаг северный ветер

Отрезки времени кусают меня в сердце, этим

Я провод в сговоре с микро, поставьте местным fakeам

Твоя комната лишь уши, в ней мы, веский пепел

Пускай танцуют души, их очаг северный ветер

Отрезки времени кусают меня в сердце, этим

Я провод в сговоре с микро, поставьте местным fakeам

Твоя комната лишь уши, в ней мы, веский пепел

Пускай танцуют души, их очаг северный ветер

Отрезки времени кусают меня в сердце, этим

Я провод в сговоре с микро, поставьте местным fakeам

Je kamer is slechts oren, we zitten erin, zware as

Laat de zielen dansen, hun vuur is de noordenwind

Stukjes tijd bijten in mijn hart

Ik ben een draad in cahoots met de micro, lever de lokale vervalsingen

Je kamer is slechts oren, we zitten erin, zware as

Laat de zielen dansen, hun vuur is de noordenwind

Plakjes tijd bijten me in het hart, hiermee (ik)

Ik ben een draad in cahoots met de micro, lever de lokale vervalsingen

Drink de hagel van Peter, moe van de kudde van alle Mekka's

De tackle zit diep in de teksten, het uiterlijk van de pen is een vonk

Van het gezicht, gewassen met wijn uit de lucht

Gefluister van het dagelijks leven van de beat, zout in de snee van het zoete juk

Duw verder, vertel me hoe?

Ik wilde geen afscheid nemen, onder de vloer ligt een steen

Haar symfonie van sonates noemt het middelpunt van de baan

Tanden zo op slot, amen, val neer in gebed

Acht een en twee bij zeven, de structuur van het algoritme

De cycli van de wereld, deelbaar door honderdzestien

Bosote schmal sativa, middelmatige rotzooi, satire

Zwervende goochelaars geluk in de zak van een spender

De hele underground is eeuwig, net als de bekentenis van Aladina

In de binding worden de zwepen koud, achter de komma's de naam

Er zit waarheid achter spreuken, laat ze dromen

Euphuism strijdwagen terwijl de snelheid van het geluid snelt

Drink de Neva-hoofdstad, voor het thuisland van de poëzie,

En toen hing er een prisma, aan de gevederde artiest

Gewillig spugen, maar ook lust, de stortbui is het gieten beu

De stem van de vrijheid is een fictie, anders wordt ze niet onthouden

Of stof aan het verzamelen, ik herinner me dat het soms moeilijk is om tot bezinning te komen

U moet het wachtwoord verwijderen en na het blazen kalmeren

En helemaal geen Glagolitic, maar hier branden ze Eden

Ter nagedachtenis aan het eeuwige verval van de duivel, door het vuur van Babylonische systemen

De domme mensen met zieke knieën, met een doorn in hun ogen, koesteren gevangenschap

Je kamer is slechts oren, we zitten erin, zware as

Laat de zielen dansen, hun vuur is de noordenwind

Stukjes tijd bijten in mijn hart

Ik ben een draad in cahoots met de micro, lever de lokale vervalsingen

Je kamer is slechts oren, we zitten erin, zware as

Laat de zielen dansen, hun vuur is de noordenwind

Stukjes tijd bijten in mijn hart

Ik ben een draad in cahoots met de micro, lever de lokale vervalsingen

En het werd stil in dit huis, ik heb geen afscheid

Ik werd van binnenuit opgegeten, mijn vis, piranha's

Geloof, in de ogen van mijn angst, zullen je gebeden zich verspreiden

Vijfde dag zonder water, marteling door alcohol

Het grijze leven van alledag, het werd druk, er werd op de deur geklopt

Ik keek door het kijkgaatje en alles is daar hetzelfde, de verdomde duisternis

Iedereen verdween, de huizen waren weg, maar niet de muren

Alle zwarte apotheken kenden lekkende aderen

Ik hoorde de stem van de hemel, een engel en een demon

Mijn revolver blies verdraaid in de slaap

Veld van wonderen, trapte het pedaal op de grond

In een stroomversnelling gekomen, dus abrupt iedereen vergeten

Met alles vliegende bochten

Ik hoopte niet, ik wist het, ik heb geen recht

Om die bruine ogen te beoordelen die me toverden

Ik verdronk in deze routine, dieper en dieper

Je gelooft het niet broeder, die diepte is zeker geen plas

En plotseling sloeg, dode pols, mijn klokkenspel stond op

Ik zag een witte gang, ze werden niet gezien in dromen

De stem zei, kom terug, je weet dat het niet het moment is

Zeg tegen je vrienden dat ze niet in de duisternis moeten duiken

Al dit vuile leven van districten, snelheden, alcohol

Ze zullen alleen maar leiden tot een doodlopende weg, en er is alleen een gepeupel van grijze verschoppelingen

Kom op, zorg voor je geest, die woorden fluisterden in mijn rug

Mijn ogen gingen meteen open en mijn hart begon te kloppen

Je kamer is slechts oren, we zitten erin, zware as

Laat de zielen dansen, hun vuur is de noordenwind

Stukjes tijd bijten in mijn hart

Ik ben een draad in cahoots met de micro, lever de lokale vervalsingen

Je kamer is slechts oren, we zitten erin, zware as

Laat de zielen dansen, hun vuur is de noordenwind

Stukjes tijd bijten in mijn hart

Ik ben een draad in cahoots met de micro, lever de lokale vervalsingen

Je kamer is slechts oren, we zitten erin, zware as

Laat de zielen dansen, hun vuur is de noordenwind

Stukjes tijd bijten in mijn hart

Ik ben een draad in cahoots met de micro, lever de lokale vervalsingen

Je kamer is slechts oren, we zitten erin, zware as

Laat de zielen dansen, hun vuur is de noordenwind

Stukjes tijd bijten in mijn hart

Ik ben een draad in cahoots met de micro, lever de lokale vervalsingen