Nightfall - Mandragora Scream

Blessed in the dark …

Collapse of heart…

Silence of writhe…

The book of my life that’s risin' again tonight

recallin' in life a death-line in my mind

and livin' in pain without your Black Star.

Scratchin' my heart,

housin' my death

naked by sores

of ever-livin' lust,

Luna across my veins…

Hoverin' through this sky… and I die…

Dyin' in a creep of my flight without life… a long ways of a blind faith.

A whirly around, blossoms fade away…

Only frazil prayed afar…

Flamin' cries glancin' afterlife,

after all I’m diein' for a line

moulder creed of dawn that’s fallin'

In a gruellin', crownin'.

Womb of my fade,

He gnaws my nerves

while I dwell

through dark throws

with His eyes of lust, deified.

I sacrificed my corpse and now… I’ll fall!

For His curse and His prayer ‘til the end I’ll drag to life all my scars.

A whirly around, blossoms fade away…

Only frazil prayed afar…

Flamin' cries glancin' afterlife,

after all I’m diein' for a line

moulder creed of dawn that’s fallin'

In a gruellin', crownin'.

Groanin' through the bounds of earth,

graspin' tightly darkest thread…

Glowerin' on my last return,

from cavalries of dyin' dawn…

Dreamin' now my dragonfly,

diein' for my dragonfly

and soul bells.

On your love, in your sighs

I’m writin' of all my life…

Callin' you, callin' now,

callin' in your heart all my glowin' light.

A whirly around, hauntin' nights tonight,

only frazil prayed afar…

Flamin' cries glancin' afterlife,

after all I’m diein' for a line

moulder creed of dawn that’s fallin'…

Breathing in the dark…

Twister in heart…

silence in night…

The book of my life

of silence’s night, I’ll write

Gezegend in het donker...

Ineenstorting van het hart…

Stilte van kronkelen…

Het boek van mijn leven dat vanavond weer opkomt

herinner me in het leven een doodslijn in mijn gedachten

en pijn lijden zonder je Black Star.

Krab mijn hart,

mijn dood huisvesten

naakt door zweren

van eeuwig levende lust,

Luna door mijn aderen...

Zweef door deze lucht... en ik sterf...

Dyin' in een griezel van mijn vlucht zonder leven ... een lange weg van een blind geloof.

Een whirly rond, bloesems vervagen...

Alleen frazil bad in de verte...

Flamin' huilt een blik op het hiernamaals,

ik sterf tenslotte voor een lijn

vormer credo van de dageraad dat valt

In een gruellin', crownin'.

Baarmoeder van mijn vervaging,

Hij knaagt aan mijn zenuwen

terwijl ik woon

door donkere worpen

met Zijn ogen van lust, vergoddelijkt.

Ik heb mijn lijk geofferd en nu... zal ik vallen!

Voor Zijn vloek en Zijn gebed 'tot het einde zal ik al mijn littekens tot leven slepen.

Een whirly rond, bloesems vervagen...

Alleen frazil bad in de verte...

Flamin' huilt een blik op het hiernamaals,

ik sterf tenslotte voor een lijn

vormer credo van de dageraad dat valt

In een gruellin', crownin'.

Groanin' door de grenzen van de aarde,

de stevigste, donkerste draad vastgrijpen...

Glowerin' op mijn laatste terugkeer,

van cavaleries van de stervende dageraad...

Droom nu mijn libel,

sterf voor mijn libel

en zielsklokken.

Op je liefde, in je zuchten

Ik schrijf mijn hele leven...

Bel je, bel nu,

roepen in je hart al mijn gloeiende licht.

Een whirly rond, spookachtige nachten vanavond,

alleen frazil bad in de verte...

Flamin' huilt een blik op het hiernamaals,

ik sterf tenslotte voor een lijn

molder credo van de dageraad dat valt...

Ademen in het donker...

Twister in het hart…

stilte in de nacht...

Het boek van mijn leven

van de stilte van de nacht, ik zal schrijven