Sångarens saga - Mando Diao

Har jag ej älskat någon

En som var ljuv o vän

Sov jag och drömde jag

Låg jag emot kvinnoknä

Medan den mörkröda solen, skönk bakom ekaren

Hon gav mig en brudnatt

Firad i stjärnesken

Över oss gunga lumigt

Kronorna gren över gren

Vind var i vide och viken slog mellan säv och sten

Att hon begav sin makes

Gyllene konungaed

Medan hon smekte mitt huvud

Milt kring mitt hår hon vred

Gav mig sin själ och för min skull bröt hon sin heliga ed

Länge drack vi

Ögat av tårar vått

Eller med svår mot slöje

Kärlek i ont och gott

Kärlek i synd o lycka

Kärlek i lust och brott

Hörde jag nyss att munkens

Röst i mitt öra ljöd

Livet är skönt o se till

Kärlekens kind är röd

Nu har din älskade vittnat

Nu är Osviva död

Nu ska Osviva sova

Länge i slumens sval

Sömnen och drömmen och döden

Var hennes eget val

Aldrig hon ångrade

Aldrig går hon till himmelen sal

Mörkt

Det är sång och sägner

Mörkt

Det är häxans tal

Att

När den sista hösten

Fällt sina sista blad

Ska en befriare dra genom dom dödas stad

Då har väl åren susat

Över min själ sen då

Då är väl dagen inne

Snart ska väl slaget stå

Då ska befriarens ande starkt genom världen gå

Heb ik van niemand gehouden?

Iemand die lief en vriendelijk was?

Ik heb geslapen en gedroomd

Ik lag tegen de knie van een vrouw

Terwijl de donkerrode zon achter de eik scheen

Ze gaf me een huwelijksnacht

Gevierd in het sterrenlicht

Boven ons schommelt onhandig

De kronen vertakken zich over tak

De wind waaide en de baai sloeg tussen riet en steen

Dat ze naar haar man ging

Gyllene konungaed

Terwijl ze mijn hoofd streelde

Mild rond mijn haar draaide ze

Gaf me haar ziel en voor mij brak ze haar heilige eed

We hebben lang gedronken

Het oog van tranen nat

Of met moeite tegen de sluier

Liefde in goed en kwaad

Liefde in zonde en geluk

Liefde in lust en misdaad

Dat hoorde ik net van de monnik

Er klonk een stem in mijn oor

Het leven is leuk en zorg ervoor

De wang van liefde is rood

Nu heeft je geliefde getuigd

Nu is Osviva dood

Nu gaat Osviva slapen

Lang in de koelte van de sloppenwijken

Slaap en droom en dood

Was haar eigen keuze

Ze heeft er nooit spijt van gehad

Ze gaat nooit naar de hemelse zaal

Donker

Het is lied en legendes

Donker

Dat is de toespraak van de heks

Tot

Wanneer de laatste herfst

Viel van zijn laatste bladeren

Mocht een bevrijder door de stad van de doden gaan?

Dan moeten de jaren bruisen

Over mijn ziel sindsdien

Dan is de dag goed bezig

Binnenkort is de strijd voorbij

Dan zal de geest van de bevrijder sterk door de wereld gaan