Прощай - Mainstream One

Белый снежок, миллион звёзд

И я теряю на полу себя.

Этот экст*з меня унёс,

И где теперь отыскать тебя?

Любовь помятая, как мои папки.

Любовь красивая, как твои тряпки.

Любовь ненужная, вся в недостатках;

И что останется в остатке?

Летим красиво, мы на машинах.

Ты — моя женщина, я — твой мужчина.

Подъезды помнят эти руки-пальцы.

И я стесняюсь прикасаться.

Но сколько раз выносила ты мозг?

И сколько раз было всё невсерьёз?

И сколько фраз исцеляющих просто,

Но лишь сейчас увидел океан слёз из твоих глаз.

Это всё — нам конец.

Не хеппи енд, это всё — нам конец.

А скажут, что твои мать и отец.

Глаза в пол и ты идёшь под венец.

В душе свинец, больно так,

Что не можешь ты больше молчать.

Мотыльки полетят на свет,

Но света нет, осталась только печаль.

Осталось только кричать:

Губы чужие целуй и скучай.

Поставь коменты ты в моей ленте,

И навсегда:

Припев:

Прощай, но вспоминать обещай.

Прощай, встретишь любимый май.

Прощай, и между нами печаль —

Прощай, прощай…

Прощай, но вспоминать обещай.

Прощай, встретишь любимый май.

Прощай, и между нами печаль —

Прощай, прощай…

Белый снежок, миллион звёзд

И больше нет твоего тепла.

Холодный кафель, чувства из грёз,

Внутри осталась только пустота.

Любовь помятая, как мои папки.

Любовь красивая, как твои тряпки.

Любовь ненужная, вся в недостатках;

Давай сыграем с тобой в прятки!

Софиты падают на твоё тело.

Ты ведёшь себя, детка, по-беспределу!

Ночные тусы, батарейки сели.

Ты свои чувства топишь в коктейле!

Опять качели на пять поделим.

Мы в ярких красках пять дней в неделю.

Всё от модели и жизнь в отелях.

Петля времени на карусели.

А я, пытаюсь до неба достать руками,

И больше никакого притяжения между нами.

Те самые эмоции в оттенках серых зданий,

И лишь вопросы: почему не удержали?

Как жаль их, — чувства эти.

Мы одни такие с тобой на Планете.

А клялись любить мы до самой смерти,

Но вы нам не верьте!

Забудь о том, что было между нами.

Мы спрячем чувства в большом чулане.

В твоём сознании всё, как в тумане.

Но, сука, так ноет!

Припев:

Прощай, но вспоминать обещай.

Прощай, встретишь любимый май.

Прощай, и между нами печаль —

Прощай, прощай…

Прощай, но вспоминать обещай.

Прощай, встретишь любимый май.

Прощай, и между нами печаль —

Прощай, прощай…

Witte sneeuw, een miljoen sterren

En ik verlies mezelf op de grond.

Deze ext * s nam me mee,

En waar kan ik je nu vinden?

Liefde is verfrommeld als mijn mappen.

Liefde is mooi, net als je vodden.

Liefde is onnodig, allemaal in tekortkomingen;

En wat blijft er achter?

We vliegen prachtig, we zitten in auto's.

Jij bent mijn vrouw, ik ben jouw man.

De ingangen herinneren aan deze handen en vingers.

En ik schaam me om aan te raken.

Maar hoe vaak heb je je hersens eruit geblazen?

En hoe vaak was het niet ernstig?

En hoeveel genezende zinnen zijn eenvoudig,

Maar nu pas zag ik een oceaan van tranen uit je ogen.

Het is allemaal voorbij voor ons.

Geen happy end, dat is alles - we zijn klaar.

En ze zullen zeggen dat je moeder en vader.

Ogen op de grond en je gaat door het gangpad.

Lood in de ziel, het doet zo'n pijn

Dat je niet meer kunt zwijgen.

Motten zullen naar het licht vliegen

Maar er is geen licht, alleen verdriet blijft.

Het blijft alleen om te schreeuwen:

Kus de lippen van andere mensen en mis ze.

Plaats opmerkingen in mijn feed,

En voor altijd:

Refrein:

Vaarwel, maar beloof het te onthouden.

Vaarwel, ontmoet mijn geliefde May.

Vaarwel, en er is verdriet tussen ons -

Tot ziens…

Vaarwel, maar beloof het te onthouden.

Vaarwel, ontmoet mijn geliefde May.

Vaarwel, en er is verdriet tussen ons -

Tot ziens…

Witte sneeuw, een miljoen sterren

En je warmte is niet meer.

Koude tegels, gevoelens uit dromen,

Alleen de leegte bleef binnen.

Liefde is verfrommeld als mijn mappen.

Liefde is mooi, net als je vodden.

Liefde is onnodig, allemaal in tekortkomingen;

Laten we verstoppertje met je spelen!

Soffits vallen op je lichaam.

Je gedraagt ​​je als een gek, schat!

Nachtfeesten, de batterijen zijn leeg.

Je verdrinkt je gevoelens in een cocktail!

Deel de schommel opnieuw door vijf.

We zijn vijf dagen per week in felle kleuren.

Alles van het model en het leven in hotels.

Tijdlus op een carrousel.

En ik, proberend de hemel te bereiken met mijn handen,

En geen aantrekkingskracht meer tussen ons.

Diezelfde emoties in tinten van grijze gebouwen,

En alleen vragen: waarom werden ze niet bewaard?

Wat jammer voor hen, deze gevoelens.

Wij zijn de enigen met jullie op de planeet.

En we hebben gezworen lief te hebben tot de dood,

Maar je gelooft ons niet!

Vergeet wat er tussen ons is gebeurd.

We verbergen onze gevoelens in een grote kast.

Alles in je geest is als een mist.

Maar, teef, het zeurt!

Refrein:

Vaarwel, maar beloof het te onthouden.

Vaarwel, ontmoet mijn geliefde May.

Vaarwel, en er is verdriet tussen ons -

Tot ziens…

Vaarwel, maar beloof het te onthouden.

Vaarwel, ontmoet mijn geliefde May.

Vaarwel, en er is verdriet tussen ons -

Tot ziens…