Пропущенные вызовы - Mainstream One

Опять эти странные песни о любви

И так сложно осознавать, что мы по прежнему одни…

Ты так нежно улыбалась.

Я старался быть сильней, когда внутри места не осталось.

Ничего, ничего больше не будет.

Ты теперь проходишь мимо.

Вновь кино этих разбитых судеб.

Ты скажешь: «Это было не серьёзно!»

Но слёзы.

На поясе брелок — выдаёт тебя, но уже поздно.

Удалить все номера из телефона.

На дэлит все фотографии с альбома МЫ, чтобы не помнить.

А я по прежнему скучаю.

На двоих сладкого чая, там какие-то планы на вечер.

Разговоры вечные, о вечном все те обещания.

Ругань, как поездочкой по встречной.

На дно залечь мне, залечить бы печень.

Не писать бы вновь бы смс тебе, чтобы жалеть потом об этом.

Прошлое лето и мы в танце.

Вам всем приходилось

Тоже любить кого-то, чтобы потом расстаться.

Пропущенные вызовы.

Мы теперь одни, совсем одни.

Пропущенные вызовы.

Прошу тебя, за всё прости.

Мы давно потерянные души.

Я ищу тебя, ты ищешь кого-то лучше.

И каждого из нас по-своему душит,

Когда эти чувства круче примеси гипер-прущих.

Я не стоял бы там у домофона

Не кричал бы в телефон, в ответ услышав: Это всего лишь знакомый!

Сжимает и больно становится, без твоих губ мне холодно,

Но мы не даём больше слабостям поводов.

Давно забытые мысли, странные сны,

А я всё думаю — доживу ли до зимы?

Меня укроет пеленой белой в холодной кровати.

И может хватит коротких гудков, хватит?!

От них моно.

Монотонно убивает.

Я сознание теряю.

В этом танце проиграю.

Другим рай, но они друг другу чужие.

И тут выбор: уйти или остаться с ними?

Пропущенные вызовы.

Мы теперь одни, совсем одни.

Пропущенные вызовы.

Прошу тебя, за всё прости.

Weer die vreemde liefdesliedjes

En het is zo moeilijk om te beseffen dat we nog steeds alleen zijn...

Je lachte zo teder.

Ik probeerde sterker te zijn toen er binnen geen ruimte meer was.

Niets, niets meer.

U komt nu langs.

Opnieuw de bioscoop van deze gebroken lotsbestemmingen.

U zult zeggen: "Het was niet ernstig!"

Maar tranen.

Er zit een sleutelhanger aan je riem - die verraadt je, maar het is te laat.

Verwijder alle nummers van de telefoon.

Op delit alle foto's van het album WE, om niet te onthouden.

En ik mis je nog steeds.

Voor twee zoete thee zijn er plannen voor de avond.

Eeuwig gepraat, al die beloften over het eeuwige.

Vloeken, als een reis in de tegenovergestelde richting.

Ga voor me op de bodem liggen, om de lever te genezen.

Ik zou je niet meer een sms sturen om er later spijt van te krijgen.

Afgelopen zomer en we zijn in de dans.

jullie moesten allemaal

Ook van iemand houden, om vervolgens te vertrekken.

Gemiste oproepen.

We zijn nu alleen, helemaal alleen.

Gemiste oproepen.

Ik smeek je, vergeef me alles.

We zijn lang verloren zielen.

Ik zoek jou, jij zoekt iemand die beter is.

En het verstikt ieder van ons op zijn eigen manier,

Wanneer deze gevoelens koeler zijn dan het mengsel van hyper-prusches.

Ik zou daar niet bij de intercom staan

Ik zou niet in de telefoon hebben geschreeuwd, omdat ik als antwoord had gehoord: dit is maar een kennis!

Het knijpt en het wordt pijnlijk, zonder jouw lippen heb ik het koud,

Maar we geven geen redenen meer voor zwakte.

Lang vergeten gedachten, vreemde dromen

En ik blijf denken - zal ik leven om de winter te zien?

Ik zal bedekt zijn met een witte sluier in een koud bed.

En misschien genoeg korte piepjes, genoeg?!

Mono van hen.

Monotoon is dodelijk.

Ik verlies het bewustzijn.

Ik zal verliezen in deze dans.

Paradijs voor anderen, maar ze zijn vreemden voor elkaar.

En dan de keuze: weggaan of bij hen blijven?

Gemiste oproepen.

We zijn nu alleen, helemaal alleen.

Gemiste oproepen.

Ik smeek je, vergeef me alles.