Без твоей любви - Mainstream One

Я умираю, без твоей любви я умираю

Схожу с ума, не знаю, мы с тобой в игру играем

Где на обломанных чувствах, там где танцевали

Белыми снежинками друг друга нежно обнимая

Я умираю, без твоей любви я умираю

Схожу с ума, не знаю, мы с тобой в игру играем

Где на обломанных чувствах, там где танцевали

Белыми снежинками…

Ты видишь белый свет, когда она с тобою

Ты видишь белый снег когда нарушен твой покой

Ты ждёшь её всегда ты пишешь ей стихи

Она не любит их, но всё же ей они очень нужны

В воспоминаниях номеры, звонки,

А электронные таблицы выводят поезд до Москвы

И если б знали небеса как мы с ней далеки

Наверное заплакали б дождём размазав все мосты

Мои мечты в тебе, и как их воплотить

Мне вторят на повторе, всё же надо дальше жить

Одни текут едва, забуду про тебя

Ведь не было сильнее чувство, я с тобою не всегда

От трубки резких фраз дрожащих импульсу

Мне будит больно без тебя, ты помни всё мой друг

Слышишь калесов стук, он для тебя одной

Жаль что не слышишь ты как я кричу тебе постой

Я умираю, без твоей любви я умираю

Схожу с ума, не знаю, мы с тобой в игру играем

Где на обломанных чувствах, там где танцевали

Белыми снежинками друг друга нежно обнимая

Я умираю, без твоей любви я умираю

Схожу с ума, не знаю, мы с тобой в игру играем

Где на обломанных чувствах, там где танцевали

Белыми снежинками…

Я часто думаю о том какая ты была

Твои нежные руки и глаза просунув вместе из окна

И наблюдаю за движением людей

И слышу голос нас видео сетей, с кем ты теперь,

А помнишь как мы задержались на минуту в небесах

И как в море купались, поцелуями сливались

И наверное тогда забыл я каждый страх

Как я хотел чтобы мы с тобой вечно улыбались

Как зарекались крепить узами чувства,

А получились лишь узлы затянутые грузом

Теперь мы грустно забудем все обиды

Я умалял тебя не уезжать, но видно Бог видит

Нельзя вернуть время обратно

Если ты автор, твоя книга уже в печати

Извините мы не можем поменять всё, хватит

Хватит этой паранойи,

Но как-то так сильно шумит в груди

Душа воет.

Я умираю, без твоей любви я умираю

Схожу с ума, не знаю, мы с тобой в игру играем

Где на обломанных чувствах, там где танцевали

Белыми снежинками друг друга нежно обнимая

Я умираю, без твоей любви я умираю

Схожу с ума, не знаю, мы с тобой в игру играем

Где на обломанных чувствах, там где танцевали

Белыми снежинками…

друг друга нежно обнимая

друг друга нежно обнимая

друг друга нежно обнимая

я умираю

друг друга нежно обнимая

друг друга нежно обнимая

друг друга нежно обнимая

я просто умираю…

Ik ga dood, zonder jouw liefde ga ik dood

Ik word gek, ik weet het niet, we spelen een spel met jou

Waar op gebroken gevoelens, waar ze dansten?

Witte sneeuwvlokken knuffelen elkaar zachtjes

Ik ga dood, zonder jouw liefde ga ik dood

Ik word gek, ik weet het niet, we spelen een spel met jou

Waar op gebroken gevoelens, waar ze dansten?

Witte sneeuwvlokken...

Je ziet een wit licht als ze bij je is

Je ziet witte sneeuw als je rust wordt verstoord

Je wacht altijd op haar, je schrijft poëzie voor haar

Ze vindt ze niet leuk, maar toch heeft ze ze echt nodig

In herinneringen, nummers, oproepen,

En spreadsheets tonen de trein naar Moskou

En als de hemel wist hoe ver we van haar verwijderd zijn

Ze zouden waarschijnlijk huilen van de regen en alle bruggen besmeuren

Mijn dromen zitten in jou en hoe je ze kunt laten uitkomen

Ze echoën me bij herhaling, toch moet ik blijven leven

Sommige stromen nauwelijks, ik zal je vergeten

Er was tenslotte geen sterker gevoel, ik ben niet altijd bij je

Van de buis met scherpe zinnen die trillen tot de impuls

Het doet me pijn zonder jou, je herinnert je alles mijn vriend

Hoor Kales kloppen, het is voor jou alleen

Het is jammer dat je niet hoort hoe ik tegen je schreeuw, wacht

Ik ga dood, zonder jouw liefde ga ik dood

Ik word gek, ik weet het niet, we spelen een spel met jou

Waar op gebroken gevoelens, waar ze dansten?

Witte sneeuwvlokken knuffelen elkaar zachtjes

Ik ga dood, zonder jouw liefde ga ik dood

Ik word gek, ik weet het niet, we spelen een spel met jou

Waar op gebroken gevoelens, waar ze dansten?

Witte sneeuwvlokken...

Ik denk vaak aan wat je was

Je zachte handen en ogen die samen uit het raam steken

En ik zie mensen bewegen

En ik hoor de stem van onze videonetwerken, met wie ben je nu,

Weet je nog hoe we een minuut in de hemel bleven hangen?

En hoe ze in de zee zwommen, versmolten met kussen

En waarschijnlijk vergat ik toen elke angst

Hoe ik wilde dat jij en ik voor altijd zouden glimlachen

Hoe ze zwoeren om de banden van gevoelens vast te maken,

En het bleek dat alleen knopen waren vastgedraaid met vracht

Nu zullen we helaas alle beledigingen vergeten

Ik heb je gesmeekt om niet weg te gaan, maar blijkbaar ziet God het

Kan de tijd niet terugdraaien

Als je een auteur bent, is je boek al in druk

Sorry we kunnen niet alles veranderen, dat is genoeg

Genoeg van deze paranoia

Maar op de een of andere manier maakt het veel lawaai in de borst

Ziel huilt.

Ik ga dood, zonder jouw liefde ga ik dood

Ik word gek, ik weet het niet, we spelen een spel met jou

Waar op gebroken gevoelens, waar ze dansten?

Witte sneeuwvlokken knuffelen elkaar zachtjes

Ik ga dood, zonder jouw liefde ga ik dood

Ik word gek, ik weet het niet, we spelen een spel met jou

Waar op gebroken gevoelens, waar ze dansten?

Witte sneeuwvlokken...

elkaar zachtjes knuffelen

elkaar zachtjes knuffelen

elkaar zachtjes knuffelen

Ik ga dood

elkaar zachtjes knuffelen

elkaar zachtjes knuffelen

elkaar zachtjes knuffelen

ik ga gewoon dood...