Mälarö kyrka - Magnus Uggla

Det strömmar skön musik från en Mälarökyrka

En pojke spelar Bach en kväll när inte nån hör på

Och orgeln är hans liv och musiken hans styrka

Han önskar att bli kantor, vill i pappas fotspår gå

När alla människor sover i gård och i stuga

Då klär han upp sig söndagsfin som mången gång förrut

I sommarkvällens stillhet han spelar en fuga

Till sist det bästa som han vet;

en Beatles tonar ut

Om kyrkan en gång blir hans, hur härligt ändå

När poptoner ljuda en församling hör på

Hans rena toner klara, hans trogna lyssnarskara

Som hör det underbara kan musik förstå

De få ackord han kan blir musik i hans kyrka

Där pappa spelar upp till bröllop, påsk och till advent

Han drömmer om en kör, om en egen vars kyrka

Ska få hans toner upp så högt som aldrig förr har hänt

Då vill han att dom kommer från gård och från stuga

Då ska han spela upp för dem på nytt sin kvällskonsert

Då börjar han med Beatles och slutar med fuga

— och alla ska då tycka båda lika vackra är

När kyrkan en gång blir hans, hur härligt ändå

När poptoner ljuda en församling hör på

Hans rena toner klara, hans trogna lyssnarskara

Som hör det underbara kan musik förstå

Då vill han att dom kommer från gård och från stuga

Då ska han spela upp för dem på nytt sin kvällskonsert

Då börjar han med Beatles och slutar med fuga

Och alla ska då tycka båda lika vackra är

Uit een kerk op het eiland Mälar vloeit prachtige muziek

Op een avond speelt een jongen Bach, terwijl niemand luistert

En het orgel is zijn leven en muziek zijn kracht

Hij wil voorzanger worden, wil in de voetsporen van zijn vader treden

Wanneer alle mensen slapen op de boerderij en in een huisje

Dan kleedt hij zich zondag net zo vaak goed

In de stilte van de zomeravond speelt hij een fuga

Eindelijk het beste dat hij kent;

a Beatles vervagen

Als de Kerk eens de Zijne wordt, hoe heerlijk

Als er poptonen klinken, luistert een gemeente

Zijn zuivere tonen helder, zijn trouwe toehoorders

Wie het wonderbaarlijke hoort, kan muziek begrijpen

De weinige akkoorden die hij kent, worden muziek in zijn kerk

Waar papa speelt voor bruiloften, Pasen en advent

Hij droomt van een koor, van een eigen kerk

Ik ga zijn tonen omhoog laten gaan als nooit tevoren

Dan wil hij dat ze van de boerderij en van het huisje komen

Dan speelt hij weer voor hen zijn avondconcert

Dan begint hij met de Beatles en eindigt met een fuga

- en iedereen zal dan denken dat ze allebei even mooi zijn

Als de kerk eens de zijne wordt, hoe geweldig

Als er poptonen klinken, luistert een gemeente

Zijn zuivere tonen helder, zijn trouwe toehoorders

Wie het wonderbaarlijke hoort, kan muziek begrijpen

Dan wil hij dat ze van de boerderij en van het huisje komen

Dan speelt hij weer voor hen zijn avondconcert

Dan begint hij met de Beatles en eindigt met een fuga

En iedereen zal dan beide even mooi vinden