Salt - Madrugada

No life, no life without a fall

Now the wind has swept us all

Down to this mission wall

And the love, the love we pray to keep

Has buried us so deep

And me singing this same sad song

How I fell into her arms

Her warm and loving arms

She said, You can never be free

You can never be like me

Now I’m a mad dog and I’ll be

Now you honey on my tree

Whether sweet tomorrow

In the mellow wallow

Oh there’s still time to borrow

And in the mellow wallow, yeah

We will never have it all

Tonight I’m screaming at the wall

Peel the paint of my window rail

Touch, material has no choice

Peel the paint off with my voice

Curse this city’s duplex song

Now I’m sleeping on the floor

Honey I’m soaking wet and

Oh they’re coming out, they’re coming out, they’re coming for me

As long as we are free

We’ll be doomed to live and die

Under the great suburban sky

And I’ll always holler

In the mellow wallow

Oh there’s still time to borrow

And in the mellow wallow

Jesus

Heaven, heaven head of hell

You are treating me quite well

Washed me up upon a shore

Now I’m scratching down your door

All the words become my hands

Cold and broken on the floor

Peeling gooseflesh off your back

Pulling back your long black hair

Now this beauty is my queen

Skinny arms so very slow

A perfume neck and a blanket so small

Oh, what beauty, oh what bridge

I will sleep tomorrow

And in the mellow wallow

Oh, there’s still time to borrow

And in the mellow wallow

Oh, and I fall to be controlled

Lost and swept away

I will always wait it out

Won’t you listen now

Let me sleep tomorrow in

We’ll never have it all

Now the wind has swept us all

Down to this mission wall

And see, the rhythm is your hand

Speed the rhythm, speed the band

This is the bright amphetamine sky

Geen leven, geen leven zonder een val

Nu heeft de wind ons allemaal meegesleurd

Tot aan deze missiemuur

En de liefde, de liefde die we bidden om te behouden

Heeft ons zo diep begraven

En ik zing hetzelfde droevige lied

Hoe ik in haar armen viel

Haar warme en liefdevolle armen

Ze zei: je kunt nooit vrij zijn

Je kunt nooit zijn zoals ik

Nu ben ik een gekke hond en dat zal ik ook zijn

Nu schat je in mijn boom

Of het morgen zoet is

In de zachte wentelteef

Oh, er is nog tijd om te lenen

En in de zachte wenteling, ja

We zullen nooit alles hebben

Vanavond schreeuw ik tegen de muur

Schil de verf van mijn raamleuning

Aanraken, materiaal heeft geen keuze

Schil de verf eraf met mijn stem

Vervloek het duplexlied van deze stad

Nu slaap ik op de vloer

Schat, ik ben kletsnat en

Oh ze komen naar buiten, ze komen naar buiten, ze komen voor mij

Zolang we vrij zijn

We zijn gedoemd te leven en te sterven

Onder de grote hemel in de voorsteden

En ik zal altijd schreeuwen

In de zachte wentelteef

Oh, er is nog tijd om te lenen

En in de zachte wentelteef

Jezus

Hemel, hemel hoofd van de hel

Je behandelt me ​​heel goed

Was me op een kust

Nu krab ik aan je deur

Alle woorden worden mijn handen

Koud en gebroken op de vloer

Kippenvel van je rug pellen

Je lange zwarte haar naar achteren trekken

Nu is deze schoonheid mijn koningin

Magere armen dus erg traag

Een parfumhals en een zo klein dekentje

Oh, wat een schoonheid, oh wat een brug

Ik ga morgen slapen

En in de zachte wentelteef

Oh, er is nog tijd om te lenen

En in de zachte wentelteef

Oh, en ik val om te worden gecontroleerd

Verloren en weggevaagd

Ik zal het altijd afwachten

Wil je nu niet luisteren

Laat me morgen uitslapen

We zullen nooit alles hebben

Nu heeft de wind ons allemaal meegesleurd

Tot aan deze missiemuur

En kijk, het ritme is jouw hand

Versnel het ritme, versnel de band

Dit is de heldere amfetaminehemel