Beyond the Silence - MacHiavel

Beyond the silence I’ll cry your name

I’ve always been a prisoner behind my eyes

The reassuring fifter that let ‘s pass only what it wants

A thousand times I’ve tried to leave myself to find the truth

One day will the carpet of flowers be pollenated by unnamed steps

Then you came I was waiting for you, if only you knew howmuch

You attracted the bees which pollenated the flowers

Through your eyes, your voice, your kind of life the world is changing In your

eyes I m not looking for myself

I’m not looking for anything everything’s explained it ‘s all so easy

I feel like a peblle on the bich that the sea has finally released

Drouned for so long in the doubt which only passed a little light and

Many troubles

Here I’m in front of you lit from everywhere

Here I’m in front you, lit from everywhere

Now I feel acrop wind which caresses me with its fragrance

No longer will I spend my days in vain conquets from gliding time

For ages I have wanted these feasts, a smile on your face

The joys in your eyes

There were so many ways to run to the pale sundays of november

Like now to the birthdays of our childhood

Beyond the silence I’ll cry your name

Beneath the oceans we ‘ll fly away

The clay of the ways will rise up itself

The dead houses will be alive provide you’re in them

In the empty sunken shiping in a flood of love

I won’t fal asleep on your beast

I’ll stay awake

Voorbij de stilte zal ik je naam roepen

Ik ben altijd een gevangene achter mijn ogen geweest

De geruststellende fifter die alleen laat wat hij wil

Duizenden keren heb ik geprobeerd mezelf over te laten om de waarheid te vinden

Op een dag zal het bloementapijt worden bestoven door niet nader genoemde stappen

Toen kwam je, ik wachtte op je, als je eens wist hoeveel

Je trok de bijen aan die de bloemen bestoven

Door jouw ogen, jouw stem, jouw soort leven verandert de wereld In jouw

ogen Ik ben niet op zoek naar mezelf

Ik ben nergens naar op zoek, alles is uitgelegd, het is allemaal zo eenvoudig

Ik voel me als een kiezelsteen op de bich die de zee eindelijk heeft losgelaten

Droomde zo lang in de twijfel die maar een klein beetje doorging en

Veel problemen

Hier sta ik voor je, overal verlicht

Hier sta ik voor je, overal verlicht

Nu voel ik acrop wind die me streelt met zijn geur

Ik zal niet langer mijn dagen doorbrengen tevergeefs veroveringen van zweeftijd

Ik wil al tijden deze feesten, een glimlach op je gezicht

De vreugde in je ogen

Er waren zoveel manieren om naar de bleke zondagen van november te rennen

Zoals nu op de verjaardagen van onze kindertijd

Voorbij de stilte zal ik je naam roepen

Onder de oceanen zullen we wegvliegen

De klei der wegen zal vanzelf oprijzen

De dode huizen zullen leven, op voorwaarde dat je er in bent

In de lege gezonken schip in een vloed van liefde

Ik val niet in slaap op je beest

Ik blijf wakker