Назначь мне свиданье - Людмила Гурченко, Светлана Крючкова

Назначь мне свиданье

на этом свете.

Назначь мне свиданье

в двадцатом столетье.

Мне трудно дышать без твоей любви.

Вспомни меня, оглянись, позови!

Назначь мне свиданье

в том городе южном,

Где ветры гоняли

по взгорьям окружным,

Где море пленяло

волной семицветной,

Где сердце не знало

любви безответной.

Ты вспомни о первом свидании тайном,

Когда мы бродили вдвоем по окраинам,

Меж домиков тесных,

по улочкам узким,

Где нам отвечали с акцентом нерусским.

Пейзажи и впрямь были бедны и жалки,

Но вспомни, что даже на мусорной свалке

Жестянки и склянки

сверканьем алмазным,

Казалось, мечтали о чем-то прекрасном.

Тропинка все выше кружила над бездной…

Ты помнишь ли тот поцелуй

поднебесный?..

Числа я не знаю,

но с этого дня

Ты светом и воздухом стал для меня.

Пусть годы умчатся в круженье обратном

И встретимся мы в переулке Гранатном…

Назначь мне свиданье у нас на земле,

В твоем потаенном сердечном тепле.

Друг другу навстречу

по-прежнему выйдем,

Пока еще слышим,

Пока еще видим,

Пока еще дышим,

И я сквозь рыданья

Тебя заклинаю:

назначь мне свиданье!

Назначь мне свиданье,

хотя б на мгновенье,

На площади людной,

под бурей осенней,

Мне трудно дышать, я молю о спасенье…

Хотя бы в последний мой смертный час

Назначь мне свиданье у синих глаз.

1953, Дубулты

Мария Петровых.

Домолчаться до стихов.

Домашняя библиотека поэзии.

Москва: Эксмо-Пресс, 1999.

date mij

in deze wereld.

date mij

in de twintigste eeuw.

Het is moeilijk voor mij om te ademen zonder jouw liefde.

Onthoud me, kijk om je heen, bel me!

date mij

in die zuidelijke stad,

Waar de wind dreef

langs de heuvels van de wijk,

Waar de zee betoverde

zevenkleurige golf

Waar het hart niet wist

onbeantwoorde liefde.

Herinner je je de eerste geheime date nog,

Toen we samen in de buitenwijken ronddwaalden,

Tussen de krappe huizen

langs de smalle straatjes,

Waar we werden beantwoord met een niet-Russisch accent.

De landschappen waren inderdaad arm en ellendig,

Maar onthoud dat zelfs op een vuilnisbelt

Blikken en flacons

sprankelende diamant,

Het leek alsof ze van iets moois droomden.

Het pad cirkelde hoger en hoger over de afgrond...

Herinner je je die kus nog?

hemels?

Ik ken de cijfers niet

maar vanaf deze dag

Je bent voor mij licht en lucht geworden.

Laat de jaren in omgekeerde volgorde voorbij razen

En we zien elkaar in Granatny Lane...

Maak een afspraak met ons op aarde,

In je verborgen warmte van het hart.

naar elkaar toe

nog steeds uitgaan

Terwijl we nog steeds horen

Terwijl we nog steeds zien

Terwijl we nog ademen

En ik door snikken

Ik roep je op:

date mij!

Maak een date voor me

al is het maar voor even,

Op het drukke plein

onder de herfststorm

Het is moeilijk voor mij om te ademen, ik bid voor redding...

Tenminste in mijn laatste uur van de dood

Maak een afspraak met blauwe ogen.

1953, Dubulti

Maria Petrov.

Zwijg tot de verzen.

Thuisbibliotheek van poëzie.

Moskou: Eksmo-Press, 1999.