Um Pôr do Sol na Praia - Ludmilla

Parei de reclamar, a vida vai passar, não vou ficar mais nessa

Olha pro lado e vê quem anda com você, cê tem que abraçar

Preste bem atenção, coisas do coração são como essa ladeira

Pra conseguir subir tem que ser leve, sim

O amor te estende a mão

Você não anda bem, precisa relaxar

Precisa de uma praia

Um pôr do sol na praia, um pôr do sol à beira-mar

Você não anda bem, precisa relaxar

Precisa de uma praia

Um pôr do sol na praia, um pôr do sol à beira-mar

E aí, Silva?

Eu já caí no chão e quem me deu a mão foi uma gente boa

Gente que nem pensei que me queria bem veio me levantar

Palavras vem e vão, meu bem, preste atenção

Não diga coisa à toa

Palavras vão voltar e podem se vingar da sua ingratidão

Você não anda bem, precisa relaxar

Precisa de uma praia

Um pôr do sol na praia, um pôr do sol à beira-mar

Você não anda bem, precisa relaxar

Precisa de uma praia

Um pôr do sol na praia, um pôr do sol à beira-mar

Ik stopte met klagen, het leven gaat voorbij, ik blijf hier niet meer in

Kijk opzij en kijk wie er met je meeloopt, je moet knuffelen

Let goed op, dingen van het hart zijn als deze helling

Om te kunnen klimmen moet het licht zijn, yeah

 liefde reikt naar je uit

Het gaat niet goed met je, je moet ontspannen

Een strand nodig

Een zonsondergang op het strand, een zonsondergang aan zee

Het gaat niet goed met je, je moet ontspannen

Een strand nodig

Een zonsondergang op het strand, een zonsondergang aan zee

Wat is er, Silva?

Ik ben al op de grond gevallen en wie me een handje hielp was een goed mens

Mensen die niet eens dachten dat ze van me hielden, kwamen me optillen

Woorden komen en gaan, schat, let op

zeg niets voor niets

Woorden komen terug en kunnen wraak nemen op je ondankbaarheid

Het gaat niet goed met je, je moet ontspannen

Een strand nodig

Een zonsondergang op het strand, een zonsondergang aan zee

Het gaat niet goed met je, je moet ontspannen

Een strand nodig

Een zonsondergang op het strand, een zonsondergang aan zee