Tar - Lucrecia Dalt

It felt more as a slowing

A sudden nothing of velocity:

Passing from air into water, into honey, into tar

And breathing tar does strange things

To one’s perception of time

We breathed tar as only lovers breathe tar

(Oh! Let our limits be smudges)

(Let our convictions be gaseous and vague)

Skinless others, oils on waters

Walls made up of air, made of doldrums

Made of hunger, made of Aether

Made of hydrogen, made of pollen

And made of exhale, made of exhale

(Oh! Let our glances be fixless)

(Let our motion be expansive and faint)

We never could locate a skin or boundary

There just ain’t nothing to press or be pressed by

There was a momentary dip in the air pressure

When passing from one body to its other

One body to its other

We had touched as only atmospheres touch

We had touched as only atmospheres touch

We had touched as only atmospheres touch

We had touched as only atmospheres touch

Het voelde meer als een vertraging

Een plotseling niets van snelheid:

Overgaan van lucht in water, in honing, in tar

En teer inademen doet rare dingen

Naar iemands perceptie van tijd

We ademden teer zoals alleen geliefden teer ademen

(Oh! Laat onze limieten vlekken zijn)

(Laat onze overtuigingen gasvormig en vaag zijn)

Anderen zonder huid, oliën op het water

Muren gemaakt van lucht, gemaakt van doldrums

Gemaakt van honger, gemaakt van ether

Gemaakt van waterstof, gemaakt van stuifmeel

En gemaakt van uitademen, gemaakt van uitademen

(Oh! Laat onze blikken fixless zijn)

(Laat onze beweging expansief en zwak zijn)

We hebben nooit een huid of grens kunnen vinden

Er is gewoon niets om op te drukken of onder druk te worden gezet

Er was een tijdelijke dip in de luchtdruk

Bij het overgaan van het ene lichaam naar het andere

Het ene lichaam naar het andere

We hadden elkaar aangeraakt als enige sferen aanraken

We hadden elkaar aangeraakt als enige sferen aanraken

We hadden elkaar aangeraakt als enige sferen aanraken

We hadden elkaar aangeraakt als enige sferen aanraken