María bonita - Lucho Gatica

Acuerdate de Acapulco

de aquella noche

Maria Bonita, María del alma;

acuerdate que en la playa,

con tus manitas las estrellitas

las enjuagabas.

Tu cuerpo, del mar juguete nave al garete

venían las olas lo columpiaban

why mientras yo te miraba

lo digo con sentimiento

mi pensamiento me traicionaba.

Te dije muchas palabras de esas bonitas

con que se arrullan los corazones

pidiendo que me quisieras

que convirtieras en realidades

mis ilusiones.

La luna que nos miraba

ya hacía ratito

se hizo un poquito desentendida

why cuando lavi escondida

me arrodille para besarte

why así entregarte toda mi vida.

Amores habras tenido muchos amores

Maria Bonita, María del alma;

pero ninguno tan bueno ni tan honrado

como el que hiciste que en mi brotara

Lo traigo lleno de flores

como una ofrenda

para deajarla bajo tus plantas,

recibelo emocionada

why jurame que no mientes

porque te sientes idolatrada.

Denk aan Acapulco

van die nacht

Maria Bonita, Maria van de ziel;

onthoud dat op het strand,

met je kleine handjes de kleine sterren

je hebt ze afgespoeld

Je lichaam, van het zeespeelgoedschip op drift

de golven kwamen ze zwaaiden ermee

en terwijl ik naar je keek

Ik zeg het met gevoel

mijn gedachte heeft me verraden.

Ik heb je veel van die mooie woorden verteld

waarmee harten worden gesust

je vragen om van me te houden

dat je werkelijkheid hebt gemaakt

Mijn illusies.

De maan die naar ons keek

het was een tijdje geleden

ze werd een beetje verkeerd begrepen

en toen ik me verstopte

Ik knielde neer om je te kussen

en geef je dus mijn hele leven.

houdt van je zult veel liefdes hebben gehad

Maria Bonita, Maria van de ziel;

maar niemand zo goed of zo eerlijk

zoals degene die je in mij hebt laten ontkiemen

Ik breng het vol bloemen

als offer

om het onder je planten te laten,

ontvang het enthousiast

en zweer me dat je niet liegt

omdat je je verafgood voelt.