Maria Bonita - Lucho Gatica

Acuérdate de Acapulco, de aquellas noches

María bonita, María del alma

Acuérdate que en la playa, con tus manitas

Las estrellitas, las enjuagabas

Tu cuerpo del mar juguete, nave al garete

Venían las olas, lo columpiaban

Y mientras yo te miraba, te juro con sentimiento

Mi pensamiento te traicionaba

Te dije muchas palabras, de esas bonitas

Con que se arrullan, los corazones

Pidiendo que mi quisieras, que convirtieras

En realidades, mis ilusiones

La luna que nos miraba

Ya hacía un ratito

De hizo un poquito

Desentendida

Y cuando la vi escondida

Me arrodillé a besarte

Y así entregarte

Toda mi vida

Amores habrás tenido, muchos amores

María Bonita, María del alma

Pero ninguno tan bueno, ni tan honrado

Como el que hiciste, que en mí brotara

Lo traigo lleno de flores, como una ofrenda

Para dejarlo, bajo tus plantas

Recíbelo emocionada, y júrame que no mientes

Porque te sientes, idolatrada

Denk aan Acapulco, die nachten

Mooie Maria, Maria van de ziel

Onthoud dat op het strand, met je kleine handjes

De kleine sterren, je hebt ze afgespoeld

Je speelgoedlichaam van de zee, schip op drift

De golven kwamen, ze zwaaiden hem

En terwijl ik naar je keek, zweer ik met gevoel

Mijn gedachte heeft je verraden

Ik heb je veel woorden verteld, van die mooie

Waarmee ze wiegen, de harten

Vragen dat je me wilt, dat je je bekeert

In werkelijkheid, mijn illusies

De maan die naar ons keek

het was een tijdje geleden

Hij deed een beetje

verkeerd begrepen

En toen ik haar verborgen zag

Ik knielde neer om je te kussen

En zo verlos je

Heel mijn leven

Je zult liefdes gehad hebben, vele liefdes

Maria Bonita, Maria van de ziel

Maar niemand zo goed, noch zo eerlijk

Zoals degene die je deed, die in mij is ontsproten

Ik breng het vol bloemen, als offer

Om het te laten staan, onder je planten

Ontvang het opgewonden en zweer me dat je niet liegt

Omdat je je verafgood voelt