Ecos do alén - Luar Na Lubre

Hai un rumor que move o vento no ar Que encolle a ialma cando o sintes

Hai un rumor que sabe a terra e a sal

Que aínda ten voz na que habitar

E algún rapaz teimando por preguntar

Descubrirá que hai mil historias

Nos ollos calmos de quen soubo gardar

Ecos do alén

Na súa voz

Está por destecer

En cada frase un cantar

Do que xa foi, do que ha de ser

Na súa voz

Quedou sen esquecer

Do tempo un maino alalá

Na súa voz

Non hai silencios si te vexo tentar

Coller na man o mundo enteiro

E así comenzan no teu berce a nevar

As verbas que deixa un ronsel

Antigas lendas da montaña e do mar

E contos nados na lareira

Van debuxando frente a ti, devagar

Ecos do alén

Na túa voz

A luz ha se prender

Mostrando as sombras que fan

Saber que hai máis do que outros ven

Na túa voz

Vieiros ancestrais

Terán alento, meu ben

Na túa voz

Er gaat een gerucht dat beweging of wind de ziel niet zal verstrikken wanneer of synth

Er is een gerucht dat smaakt naar land en zout

Dat je nog steeds een stem hebt om in te wonen

En een roofvogel die bang is om te vragen

Je zult ontdekken dat er duizend verhalen zijn

We kalmeren potten met quen soubo gardar

Echo's van Alen

in jouw stem

staat op het punt te vervagen

In elke zin een liedje

Doen wat xa foi, doen wat moet

in jouw stem

Ik was niet op de hoogte

Doe tempo un maino alala

in jouw stem

Er zijn geen stiltes als ik je verleid

Ketting met man of hele wereld

En dus beginnen ze niet te sneeuwen

Als werkwoorden die een ronsel achterlaten

Oude legendes van de bergen en de zee

En nados na lareira

Ze gaan debuxen voor je neus, dwalen

Echo's van Alen

in jouw stem

Er is een lampje aangegaan

Weergeven als tinten die waaier

Weet dat er meer is dan anderen zien

in jouw stem

oude sint-jakobsschelpen

Ze zullen adem hebben, meu ben

in jouw stem