Fugitif - Louise Verneuil

J’apprivoise la distance

Si près et si loin

Contre mes ombres qui dansent

La vie a toisé mon destin

Je me tiens jour des nuits sans voir le jour

Invisible et un peu sourd

J’oublie le bruit qui court

Dans ma peau de fugitif

Sur ma peau de fugitif

Va-nu-pieds sur l’asphalte

Trésor des vauriens

Sous ses cils de cobalt

La mort a crassé mon destin

Dans ma peau de fugitif

Sous ma peau de fugitif

Les jambes à mon cou (???)

Et terre mon nid dans ma mémoire

Trouées sont mes poches sans (?)

Dans ma peau de fugitif

Sur ma peau de fugitif

Dans ma peau de fugitif

Sur ma peau de fugitif

Dans ma peau de fugitif

Sur ma peau de fugitif

Dans ma peau de fugitif

Sur ma peau de fugitif

Ik tem de afstand

Zo dichtbij en zo ver

Tegen mijn dansende schaduwen

Het leven heeft naar mijn lot gestaard

Ik sta dag en nacht zonder de dag te zien

Onzichtbaar en een beetje doof

Ik vergeet het geluid dat loopt

In mijn voortvluchtige huid

Op mijn voortvluchtige huid

Ga blootsvoets op het asfalt

Schurk schat

Onder haar kobalt wimpers

De dood heeft mijn lot verpletterd

In mijn voortvluchtige huid

Onder mijn voortvluchtige huid

Benen om mijn nek (???)

En land mijn nest in mijn geheugen

Gaten zijn mijn zakken zonder (?)

In mijn voortvluchtige huid

Op mijn voortvluchtige huid

In mijn voortvluchtige huid

Op mijn voortvluchtige huid

In mijn voortvluchtige huid

Op mijn voortvluchtige huid

In mijn voortvluchtige huid

Op mijn voortvluchtige huid