The Blizzard (06-?-44) - Louis Prima

There’s a blizzard comin' on, how I’m wishin' I was home-

For my pony’s lame and he can’t hardly stand.

Listen to that Norther sigh- if we don’t get home, we’ll die.

But it’s only seven miles to MaryAnn.

It’s only seven miles to MaryAnn.

You can bet we’re on her mind, 'cause it’s nearly supper time.

And I’ll bet there’s hot biscuits in the pan.

Lord, my hands feel like their froze, there’s a numbness in my toes.

But it’s only five more miles to MaryAnn.

It’s only five more miles to MaryAnn.

That winds howlin' and it seems, mighty like a woman’s scream.

We best be movin' faster, if we can.

Dan, just think about that barn, with that hay so soft and warm.

It’s only three more miles to MaryAnn.

It’s only three more miles to MaryAnn.

«Well Dan, get up, you awnry cuss, or you’ll be the death of us.

Well I’m so weary, I’ll help ya', if I can.

Well, alright Dan, perhaps it’s best, that we stop awhile and rest.

For it’s still a-hundred yards to MaryAnn.»

It’s still a-hundred yards to MaryAnn.

Well, late that night the storm was gone, and they found 'im, there at dawn.

Well, he’d a-made it, but he just couldn’t leave 'ol Dan.

Yes, they found him there, on the plains, with his hands froze to the reins.

He was just a-hundred yards from MaryAnn.

He was just a-hundred yards from MaryAnn.

Er komt een sneeuwstorm aan, wat wens ik dat ik thuis was-

Want mijn pony is kreupel en hij kan nauwelijks staan.

Luister naar die zucht van Norther: als we niet thuiskomen, gaan we dood.

Maar het is maar elf kilometer naar MaryAnn.

Het is slechts zeven mijl naar MaryAnn.

Je kunt er zeker van zijn dat we aan haar denken, want het is bijna etenstijd.

En ik wed dat er hete koekjes in de pan zitten.

Heer, mijn handen voelen alsof ze bevroren zijn, er is een gevoelloosheid in mijn tenen.

Maar het is nog maar vijf mijl naar MaryAnn.

Het is nog maar vijf mijl naar MaryAnn.

Die wind huilt en het lijkt, machtig als de schreeuw van een vrouw.

We kunnen maar beter sneller gaan, als we kunnen.

Dan, denk eens aan die schuur, met dat hooi zo zacht en warm.

Het is nog maar drie mijl naar MaryAnn.

Het is nog maar drie mijl naar MaryAnn.

"Nou Dan, sta op, ellendige vloek, of je wordt de dood van ons.

Nou, ik ben zo moe, ik zal je helpen, als ik kan.

Nou, oké Dan, misschien is het het beste dat we even stoppen en rusten.

Want het is nog honderd meter naar MaryAnn.»

Het is nog honderd meter naar MaryAnn.

Nou, laat die avond was de storm voorbij, en ze vonden 'm daar bij zonsopgang.

Nou, hij had het gehaald, maar hij kon gewoon niet weggaan bij Dan.

Ja, ze vonden hem daar, op de vlakte, met zijn handen vastgevroren aan de teugels.

Hij was slechts honderd meter van MaryAnn verwijderd.

Hij was slechts honderd meter van MaryAnn verwijderd.